Lazania, built at an altitude of 900 meters, is one of the most picturesque villages in Cyprus. Its beautiful image is composed of brick-built houses with tiled roofs, balconies supported by wooden beams, and intricately carved windows and doors. As visitors wander through the village’s narrow stone streets, they travel back in time to the early 1900s. The founding of the village is linked to the establishment of the Machairas Monastery in 1160. According to historians, the inhabitants of the area where the village now stands lived in smaller settlements, which were united through the initiative of two monks from the Machairas Monastery. Lazania, along with other nearby villages, was granted as a privilege to the Machairas Monastery during the Komnenos Dynasty. Regarding the village’s name, there are various theories. During the Frankish period, the privileges were abolished, and the area was granted to Frankish feudal lords. The Lusignan family, whose fief included the village, is believed to have given their name to the village. Specifically, the name "Lazania" is considered a corruption of "Lusignan," referring to the Frankish royal family of the Lusignans. Initially, scholars thought that during the Frankish era, the village was a fiefdom of the Lusignan family, who gave their name to it. According to Giorgos Karouzis, "the first settler, presumably named Lazania, established the fief in the village, with locals working as serfs." Some researchers place the village’s origin between the late 18th and 19th centuries based on the traditional architectural style of its buildings. Another theory suggests that the village’s name comes from the word “Luzinian,” as a nearby estate served as a base for the Lusignan Crusaders. The Church of Saint George is believed to have been built between 1811 and 1821 and was renovated in 1855. It is also noted that the church’s iconostasis was gilded in 1865, funded by a hieromonk. Visitors are particularly impressed by the colorful decoration of the wooden ceiling. Of special interest is the discovery of three buried large jars in the church floor two opposite the entrance and one at the south door which are thought to have been placed there to improve acoustics during services. Today, the village has only a few residents who strive to keep it alive. Visitors, mainly on weekends, bring joy and encouragement to the locals to continue preserving Lazania’s unique heritage.
Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017
Λαζανιάς, Κύπρος (Lazania, Cyprus).
17-8-2017
Ο Λαζανιάς κτισμένος στα 900 μέτρα,είναι ένα από τα γραφικότερα χωριά της Κύπρου. Πλινθόκτιστα κεραμιδένια σπίτια, μπαλκόνια με ξύλινες δοκούς, σκαλιστά παράθυρα και πόρτες, συνθέτουν την όμορφη εικόνα του Λαζανιά. Ο επισκέπτης καθώς τριγυρίζει στα στενά πέτρινα δρομάκια του χωριού ταξιδεύει σε άλλη εποχή,στο χωριό του 1900. Η ίδρυση του χωριού συνδέεται με την ίδρυση της Ιερά Μονή Μαχαιρά (1160). Σύμφωνα με τους ιστορικούς οι κάτοικοι της περιοχής που βρίσκεται σήμερα το χωριό κατοικούσαν σε μικρότερους οικισμούς οι οποίοι συνενώθηκαν με πρωτοβουλία δύο μοναχών της Μονής του Μαχαιρά. Ο Λαζανιάς μαζί με άλλα χωριά της περιοχής δόθηκαν ως προνόμιο στο Μοναστήρι του Μαχαιρά κατά τη Δυναστεία των Κομνηνών. Για το όνομα του χωριού υπάρχουν διάφορες απόψεις. Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας τα προνόμια καταργήθηκαν και πέρασαν σε φράγκους φεουδάρχες. Η φραγκική οικογένεια ντε Λουζινιάν της οποίας το χωριό ήταν φέουδο, φαίνεται ότι χάρισε το όνομα στο χωριό. Συγκεκριμένα, το όνομα Λαζανιάς αποτελεί παραφθορά του ονόματος «Λουζινιάν» (Lusignan) που παραπέμπει στη φραγκική βασιλική οικογένεια των ντε Λουζινιάν. Η αρχική άποψη των μελετητών ήταν πως κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας, το χωριό, αποτέλεσε φέουδο της οικογένειας των ντε Λουζινιάν, οι οποίοι και έδωσαν το όνομά τους σε αυτό. Κατά τον Γιώργος Καρούζη «ο πρώτος οικιστής που προφανώς έφερε το όνομα Λαζανιάς, εγκαταστάθηκε στο χωριό δημιουργώντας το φέουδο του με τους ντόπιους να εργάζονται ως κολίγοι σ’ αυτό». Υπάρχει και η άποψη μερικών μελετητών που τοποθετούν την απαρχή της ιστορίας του χωριού στα τέλη του 18ου με 19ου αιώνα, βασισμένοι στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική δομή των οικισμών του χωριού. Τέλος λέγεται ότι το χωριό πήρε το όνομά του από τη λέξη “Λουζινιανός”, καθώς ένα αγρόκτημα κοντά στο χωριό αποτελούσε βάση των Λουζινιανών Σταυροφόρων. Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου πιθανολογείται ότι χτίστηκε μεταξύ 1811 - 1821 και ανακαινίστηκε το 1855. Επίσης αναφέρεται το γεγονός ότι το εικονοστάσι της εκκλησίας επιχρυσώθηκε το 1865 με έξοδα ιερομόναχου, μεγάλη εντύπωση στον επισκέπτη κάνει και η πολύχρωμη διακόσμηση της ξύλινης οροφή. Άξιο αναφοράς είναι η ανακάλυψη τριών θαμμένων πιθαριών στο δάπεδο του ναού. Τα δύο βρίσκονται απέναντι από την Πύλη και το τρίτο στη νότια είσοδο. Εικάζεται πως τοποθετήθηκαν για καλύτερη ακουστική στις λειτουργίες. Σήμερα στο χωριό οι λιγοστοί κάτοικοι προσπαθούν να το κρατήσουν ζωντανό. Οι επισκέπτες είναι πολλοί, κυρίως τα σαββατοκύριακα και αυτό τους δίνει χαρά και κουράγιο να συνεχίσουν.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
http://www.lazanias.org/gr/what-to-know-tgr/history-tgr
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου