8-4-2018
Η Αγγίστα είναι χωριό και έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας Αγγίστης βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού, στις βορειοδυτικούς πρόποδες του όρους Παγγαίου. Είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, μέ υψόμετρο 170μ και έχει έκταση 17,217 χμ². Απέχει από τις Σέρρες 47 χλμ. περίπου, προς τα ΝΑ. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 295 κατοίκους.
============================================================================
Angista is a village and the seat of the eponymous local community, located in the southeastern part of the Serres region, at the northwestern foothills of Mount Paggaio. It is designated as an agricultural flat settlement, with an elevation of 170 meters and an area of 17.217 km². It is approximately 47 km southeast of Serres. According to the 2011 census, it has a population of 295 inhabitants.
Ο υπεραιωνόβιος πλάτανος του χωριού.
============================================================================
The ancient plane tree of the village.
Η Αγγίστα βρίσκεται πάνω σε λόφο στα δυτικά της Πρώτης. Οι αρχαιολόγοι και οι Ιστορικοί εκφράζουν την άποψη ότι ήταν ένας αρχαίος οικισμός. Η περιοχή είναι χαρακτηρισμένη αρχαιολογική, με πολλά αρχαία οικοδομήματα. Στο λόφο παλιοκώστρα υπήρχε αρχαία κωμόπολη, βρέθηκαν όστρακα από αρχαία αγγεία και υπολείμματα αρχαίου κάστρου. Δίπλα στο χωριό βρέθηκε ένας σπουδαίος τάφος του 3ου αιώνα π.Χ που τον ανέσκαψε η έφορος αρχαιοτήτων Καβάλας, αρχαιολόγος κ. Χάιδο Κουκούλη. Ακόμη βρέθηκε ένα κομμάτι από αρχαίο άγαλμα της θεάς Αφροδίτης κι ένα μαρμάρινο μνημείο της ρωμαϊκής εποχής.
=============================================================================
Angista is located on a hill to the west of Proti. Archaeologists and historians believe that it was an ancient settlement. The area is designated as archaeological, with many ancient structures. On the Palaiokostra hill, there was an ancient town, where fragments of ancient pots and remains of an ancient castle have been found. Near the village, an important tomb from the 3rd century BC was discovered, excavated by the director of the Kavala Antiquities Department, archaeologist Mrs. Haido Koukouli. Additionally, a piece of an ancient statue of the goddess Aphrodite and a marble monument from the Roman era were also found.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η τοποθεσία «Γιλάν Καλές», η οποία βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το χωριό. Πάντως τα νεολιθικά μαύρα και έγχρωμα εγχάρακτα αγγεία που βρέθηκαν, μαρτυρούν την ύπαρξη αρχαίας πόλης. Ακόμη όστρακα ελληνικά, γεωμετρικά, μελανόμορφα, ρωμαϊκά και βυζαντινά φανερώνουν την ύπαρξη πόλης και τους ιστορικούς χρόνους. Το ύψωμα «Γιλάν Καλές» ήταν περιτειχισμένο κι αυτό φαίνεται απ' τα υπολείμματα του κάστρου, που βρέθηκε. Επιτύμβιες επιγραφές και μάρμαρα στο χωριό δείχνουν ότι υπήρχε σημαντική πόλη-κράτος στα ρωμαϊκά και βυζαντινά χρόνια. Το όνομα οφείλει στον ποταμό Αγγίτη ή Αγγίστα.
============================================================================
Of great interest is the location of "Gilan Kales," which is situated a short distance from the village. The Neolithic black and decorated engraved vessels found there indicate the presence of an ancient city. Additionally, fragments of Greek, geometric, black-figure, Roman, and Byzantine pottery reveal the existence of a city during historical times. The "Gilan Kales" hill was fortified, as evidenced by the remains of a castle that were discovered. Funerary inscriptions and marble pieces found in the village show that there was a significant city-state during the Roman and Byzantine periods. The name derives from the river Aggitis or Angista.
Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου.
============================================================================
Λόγω της θέσης πάνω σε λόφο, την Αγγίστα την διασχίζουν δύο ρέματα που δημιουργούν πολλές φυσικές ομορφιές. Στην μία πλευρά το ρέμα είναι όμορφο και σ'όλη τη διαδρομή υπάρχουν πλατάνια και καρυδιές. Σε μικρή απόσταση από το ρέμα (Βόρεια του οικισμού) τα τελευταία χρόνια έχει βρεθεί από την αρχαιολόγο κα Σταυρούλα Δαδάκη μία αγροτική έπαυλη.
============================================================================
Due to its location on a hill, Angista is traversed by two streams that create many natural beauties. On one side, the stream is beautiful, and along its entire course, there are plane trees and walnut trees. A short distance from the stream (to the north of the settlement), an agricultural villa was discovered in recent years by the archaeologist Mrs. Stavroula Dadaki.
Το χωριό είχε μόνο ντόπιους κατοίκους ως το 1912. Οι πρώτοι πρόσφυγες ήρθαν από την Ανατολική Θράκη και τα παράλια της Μικράς Ασίας. Η Αγγίστα αποτελείται από ντόπιους, Θρακιώτες και Μικρασιάτες κατοίκους, οι οποίοι συμβιώνουν αρμονικά.
==============================================================================
The village had only local inhabitants until 1912. The first refugees came from Eastern Thrace and the coast of Asia Minor. Angista is made up of locals, Thracians, and Asia Minor refugees, who live together harmoniously.
Σταθμός στην ιστορία του χωριού αποτελεί ασφαλώς η έλευση των ελληνικών προσφυγικών οικογενειών, που αμέσως μετά τη μικρασιατική καταστροφή του 1922 εγκαθίστανται στην Αγγίστα και συγχρωτίζονται με τους εντόπιους πληθυσμούς αυξάνοντας το ποσοτικό και ποιοτικό υπόβαθρο του οικισμού.
=============================================================================
A significant milestone in the history of the village was undoubtedly the arrival of Greek refugee families, who, immediately after the Asia Minor Catastrophe of 1922, settled in Angista. They mingled with the local populations, increasing both the quantitative and qualitative foundation of the settlement.
Τα παλιά αρχοντικά της Αγγίστας αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα της οικονομικής και πνευματικής ανάπτυξης των κατοίκων του Παγγαίου από την περίοδο της Τουρκοκρατίας έως σήμερα. Ανάλογα με την αρχιτεκτονική τους μορφή χωρίζονται σε δύο ομάδες. Στην πρώτη περιλαμβάνονται όσα ακολουθούν την τοπική λαϊκή αρχιτεκτονική και είναι τα παλαιότερα. Στη δεύτερη όσα ακολουθούν ευρωπαϊκούς αρχιτεκτονικούς ρυθμούς (μπαρόκ, νεοκλασικά) που είναι νεότερα. Χτίσθηκαν από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ου.
============================================================================
The old mansions of Angista are undeniable witnesses to the economic and intellectual development of the inhabitants of Mount Pangaeus, from the period of Ottoman rule to the present day. Depending on their architectural style, they are divided into two groups. The first group includes those that follow the local folk architecture and are the oldest. The second group consists of those that follow European architectural styles (Baroque, Neoclassical) and are more recent. They were built from the mid-19th century to the mid-20th century.
Η παλαιοχριστιανική εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου στα βόρεια του χωριού, που είναι από τις παλαιότερες του νομού.
============================================================================
Η έπαυλις, που καταλαμβάνει έκταση 1.100 τ.μ., αποτελείται από τους επίσημους χώρους (τρικλίνιον), το αίθριο, ένα συγκρότημα μικρών δωματίων και έναν οκταγωνικό πύργο στη νοτιοδυτική γωνία. Το τρικλίνιον αποτελείται από μια μεγάλη αίθουσα που καταλήγει σε ημικυκλική αψίδα και πλαισιώνεται από πέντε δωμάτια, τρία στη βόρεια και δύο στη νότια πλευρά. Το αίθριο, στο οποίο ανοίγεται η κεντρική είσοδος, αποτελείται από τρεις στοές. Το συγκρότημα των βοηθητικών χώρων αποτελείται από έξι ανισομεγέθεις χώρους με ξεχωριστή είσοδο. Οι περισσότεροι χώροι έφεραν ψηφιδωτά δάπεδα τα οποία σώζονται σε κακή κατάσταση. Τα σωζόμενα τμήματα δείχνουν μια ποικιλία στην κατανομή των διακοσμητικών θεμάτων. Επικρατούν τα γεωμετρικά μοτίβα που χωρίζονται από πλαίσια με πλοχμούς. Τα χρώματα που κυριαρχούν είναι το μπλέ, το άσπρο, το κόκκινο και το κίτρινο. Στο μέσον σχεδόν του τρικλινίου αποκαλύφθηκε κτιστό φρεάτιο με οκταγωνική κάτοψη. Η κτιστή κατασκευή περικλείει μια οκταγωνική λεκάνη, τα τοιχώματα της οποίας είναι επενδεδυμένα με μαρμάρινες πλάκες. Από την νοτιοανατολική του φρεατίου ξεκινά κτιστός αγωγός με ευθύγραμμη κατεύθυνση προς την νοτιοανατολική γωνία του. Λίγο πριν την επαφή του με τον νότιο τοίχο της αίθουσας διαγράφει καμπύλη στροφή, περνά κάτω από το κατώφλι της εκεί εισόδου και εισέρχεται στη νότια στοά του αιθρίου και από εκεί στο νότιο εξωτερικό τοίχο του κτιρίου. Είναι κτισμένος με δύο σειρές πλίνθους που περικλείουν το αυλάκι ροής ορθογώνιας διατομής, πλάτους 0,20 μ. Ο πυθμένας του αγωγού είναι από κονίαμα και βρίσκεται σε βάθος 0,71 μ. από το επίπεδο του ψηφιδωτού. Το κτιριακό συγκρότημα παρουσιάζει τρεις φάσεις. Το στρώμα καταστροφής της πρώτης φάσης χρονολογείται στα χρόνια του Αδριανού (117 - 138 μ.Χ.). Για την ακριβή χρονολόγηση της δεύτερης που είναι και η κύρια φάση του κτιρίου δεν υπάρχουν ασφαλή τεκμήρια. Με βάση τα νομίσματα πιστοποιείται η χρήση του έως τον 4ο μ.Χ. αι. Στην υστεροβυζαντινή εποχή κάποιοι από τους χώρους της επαύλεως χρησιμοποιήθηκαν σαν πρόχειρα καταλύματα.
============================================================================
The villa, which occupies an area of 1,100 square meters, consists of the official rooms (triclinium), the atrium, a complex of small rooms, and an octagonal tower in the southwest corner. The triclinium is made up of a large hall that ends in a semicircular apse and is surrounded by five rooms, three on the northern and two on the southern side. The atrium, where the main entrance opens, consists of three porticos. The complex of auxiliary spaces consists of six uneven rooms with separate entrances. Most of the rooms had mosaic floors, which are preserved in poor condition. The remaining parts show a variety in the distribution of decorative themes. Geometric patterns predominate, separated by frames with plaited motifs. The dominant colors are blue, white, red, and yellow. In the center of the triclinium, a built well with an octagonal plan was revealed. The built structure encloses an octagonal basin, the walls of which are covered with marble slabs. From the southeast of the well, a built conduit begins, with a straight direction towards its southeast corner. Just before it meets the southern wall of the room, it makes a curved turn, passes under the threshold of the entrance, enters the southern portico of the atrium, and then runs to the southern exterior wall of the building. It is constructed with two rows of bricks that enclose a rectangular-shaped flow channel, 0.20 meters wide. The bottom of the conduit is made of mortar and is located 0.71 meters below the level of the mosaic floor. The building complex shows three phases of construction. The destruction layer of the first phase dates to the years of Hadrian (117 - 138 AD). For the exact dating of the second phase, which is the main phase of the building, there is no secure evidence. Based on the coins found, the use of the villa is confirmed until the 4th century AD. In the late Byzantine period, some of the villa's spaces were used as temporary accommodations.
Στην ευρύτερη περιοχή της Αγγίστας τοποθετείται μια από τις σημαντικότερες αρχαίες πόλεις της περιοχής των Σερρών, η ταύτιση της οποίας παραμένει προβληματική. Η θέση της εντοπίζεται σε χαμηλό ύψωμα που βρίσκεται κοντά στη νότια όχθη του Αγγίτη ποταμού, βοριοανατολικά της κοινότητας Αγγίστας. Τα επιφανειακά όστρακα προσδιορίζουν τη διάρκεια ζωής της από τον 5ο αι. π.Χ. έως και τον 14ο αι. μ.Χ. Τυχαία ευρήματα από την περιοχή οριοθετούν τα νεκροταφεία της αρχαίας πόλης στα πεδινά τμήματα κοντά στο σύγχρονο οικισμό. Στα νεκροταφεία της πόλης αυτής ανήκουν και δύο μακεδονικοί τάφοι. Ο ένας βρίσκεται στο λόφο, στο νότιο άκρο του οικισμού. Έχει ναόσχημη πρόσοψη και αποτελείται από προθάλαμο και θάλαμο. Χρονολογείται στον 3ο αι. π.Χ. Ο δεύτερος βρίσκεται στις ανατολικές παρυφές του οικισμού. Στην ρωμαϊκή εποχή, η περιοχή αποτελούσε τμήμα της ενδοχώρας της ρωμαϊκής αποικίας των Φιλίππων. Οι ρωμαίοι άποικοι εγκαταστάθηκαν σαν αγρότες στη γύρω πεδιάδα και στα πρώτα υψώματα ιδρύοντας κώμες και χωριά. Οι λατινικές επιγραφές διάσπαρτες σε όλη την πεδιάδα των Φιλίππων και στις παρυφές του Παγγαίου Όρους μαρτυρούν τις θέσεις της εγκατάστασής των. Η αγροτική έπαυλις που ανασκάπτεται στην περιοχή της Αγγίστας ανήκει σε ένα Ρωμαίο κτηματία.Στα υστεροβυζαντινά χρόνια στην περιοχή της Αγγίστας αναφέρεται η Μονή του Αγίου Νικολάου, μετόχι της Μονής Χαλανδαρίου.
============================================================================
In the broader area of Angista, one of the most important ancient cities of the Serres region is located, although its identification remains problematic. The site is situated on a low hill near the southern bank of the Angitis River, to the northeast of the Angista settlement. Surface pottery finds indicate the city's existence from the 5th century BC to the 14th century AD. Random finds from the area define the necropolises of the ancient city in the lowland areas near the modern settlement. Two Macedonian tombs are also part of these necropolises. One is located on a hill at the southern edge of the settlement. It has a temple-like facade and consists of an ante-chamber and a chamber. It dates back to the 3rd century BC. The second tomb is located on the eastern outskirts of the settlement. During the Roman period, the area was part of the hinterland of the Roman colony of Philippi. Roman settlers established themselves as farmers in the surrounding plain and on the nearby hills, founding villages and settlements. Latin inscriptions scattered throughout the Philippi plain and the foothills of Mount Pangaeus attest to their settlements. The agricultural villa being excavated in the Angista area belonged to a Roman landowner. In the late Byzantine period, the Monastery of Saint Nicholas, a dependency of the Monastery of Chilandar, is mentioned in the Angista area.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου