1/5/2016
Σε απόσταση 12 χλμ. βορειοανατολικά των Σερρών στο βάθος χαράδρας του Μενοικίου Όρους βρίσκεται η Μονή Τιμίου Προδρόμου, ένα από τα ιστορικότερα μοναστήρια της Μακεδονίας. Ιδρύθηκε περί τα 1270-1278 από το μοναχό Ιωαννίκιο, Σερραίο στην καταγωγή, ο οποίος εχρημάτισε αρχικά μοναχός στο Άγιο Όρος και κατόπιν επίσκοπος Εζεβών (σημερινή Δάφνη νομού Σερρών).
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Located 12 km northeast of Serres, at the depths of a gorge in the Menoikio Mountain, lies the Monastery of Timios Prodromos, one of the most historic monasteries in Macedonia. It was founded around 1270-1278 by the monk Ioannikios, a native of Serres, who initially became a monk at Mount Athos and later served as the bishop of Ezevon (present-day Dafni in the Serres region).
Λίγα χρόνια αργότερα, περί το 1300, ανακαινίστηκε από τον ανηψιό του Ιωακείμ, ο οποίος έλαβε το όνομα Ιωάννης όταν εκάρη μοναχός. Με αυτό το όνομα ανακηρύχθηκε άγιος το 1505.Η μνήμη του τιμάται στις 12 Δεκεμβρίου.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
A few years later, around 1300, it was renovated by his nephew Joachim, who took the name John when he became a monk. Under this name, he was declared a saint in 1505. His memory is honored on December 12th.
Από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής της γνώρισε την εύνοια των βυζαντινών αυτοκρατόρων. Με τις δωρεές και τις επιχορηγήσεις τους απέκτησε σημαντική περιουσία και γρήγορα αναπτύχθηκε σε σπουδαίο μοναστικό κέντρο. Με την ιστορία της μονής είναι συνδεδεμένο το όνομα του τσάρου της Σερβίας Στεφάνου Δουσάν, ο οποίος την ευεργέτησε ποικιλοτρόπως. Στη μονή του Προδρόμου αποσύρθηκε ο πρώτος μετά την άλωση Πατριάρχης Γεννάδιος Β΄ Σχολάριος, όπου πέθανε και τάφηκε.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
From the early years of its establishment, the monastery gained the favor of the Byzantine emperors. Through their donations and subsidies, it acquired significant wealth and quickly developed into an important monastic center. The name of Stefan Dušan, the Tsar of Serbia, is associated with the monastery’s history, as he supported it in various ways. The first Patriarch after the fall of Constantinople, Gennadios II Scholarios, withdrew to the Monastery of the Forerunner, where he died and was buried.
Κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας γνώρισε περιόδους ύφεσης και περιόδους οικονομικής ανάπτυξης κατά τις οποίες κτίστηκαν τα διάφορα προσκτίσματα διαμορφώνοντας τη σημερινή όψη μιας μικρής οχυρωμένης πολιτείας, την οποία αντικρύζει ο επισκέπτης καθώς παίρνει την τελευταία στροφή του ανηφορικού δρόμου που οδηγεί στη μονή.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
During the years of Ottoman rule, the monastery experienced periods of decline and periods of economic growth, during which various annexes were built, shaping the current appearance of a small fortified settlement. This is the view that visitors encounter as they take the final turn of the uphill road leading to the monastery.
Το καθολικό δεσπόζει στο μέσον μιας απότομης και κατηφορικής αυλής, στρωμένης με καλντερίμι, γύρω από την οποία οργανώνονται τα υπόλοιπα κτίρια. Το καθολικό θεωρείται κτίσμα του Ιωακείμ και η αρχική του φάση χρονολογείται στα 1300.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The katholikon dominates the center of a steep and downhill courtyard, paved with cobblestones, around which the other buildings are organized. The katholikon is considered a construction of Joakim, and its initial phase dates back to 1300.
Εκτός από το καθολικό και τον πύργο που ανήκουν στην αρχική φάση (14ος αι.), τα υπόλοιπα κτίρια χρονολογούνται σε διαφορετικές εποχές από τον 15ο ως τον 19ο αι. και φανερώνουν τη συνεχή και σπουδαία ανάπτυξη που είχε η μονή καθ' όλη την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
In addition to the katholikon and the tower, which belong to the original phase (14th century), the other buildings date back to different periods from the 15th to the 19th century and reveal the continuous and significant development the monastery underwent throughout the period of Ottoman rule.
Το σύνολο των σωζομένων τοιχογραφιών καλύπτουν μια περίοδο έξι αιώνων δημιουργίας και αντιπροσωπεύουν επάξια τη ζωγραφική τέχνη στην περιοχή των Σερρών από τους χρόνους των Παλαιολόγων ως τους νεώτερους. Μαζί με τις σωζόμενες εικόνες, τα εκκλησιαστικά κειμήλια, τα χειρόγραφα και τα αντικείμενα της μικροτεχνίας δίνουν μια πλήρη εικόνα της καλλιτεχνικής και πνευματικής ακτινοβολίας που γνώρισε η μονή από την ίδρυσή της έως σήμερα και την καθιστούν ένα ζωντανό μουσείο της βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The totality of the preserved frescoes spans a period of six centuries of creation and rightfully represents the painting art in the Serres region from the time of the Palaiologos to the modern era. Along with the preserved icons, ecclesiastical relics, manuscripts, and small craft objects, they provide a complete picture of the artistic and spiritual influence the monastery has experienced from its foundation to the present, making it a living museum of Byzantine and post-Byzantine art.
Η παράσταση των Τεσσαράκοντα μαρτύρων, η παράσταση της Δέησης με τη Θεοτόκο, τον Άγιο Ιωάννη Πρόδρομο και τον αρχάγγελο Μιχαήλ, η παράσταση του Ιησού, (1300-1333).
Η παράσταση της Παναγίας Περιβλέπτου,(1319).
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The depiction of the Forty Martyrs, the depiction of the Deesis with the Theotokos, Saint John the Baptist, and the Archangel Michael, the depiction of Jesus (1300-1333).
The depiction of the Virgin Peribleptos (1319).
Η Βάπτιση και η νεκρική προσωπογραφία με το Χριστό, (1345-1370).
Το Γενέθλιον του Προδρόμου, (1535). Η Σύναξη Ταξιαρχών, (1634).
Του Αγίου Σπυρίδωνος (1761) και του Αγίου Ιωάννου του κτήτορος (β΄μισό 19ου αι.)
Ο Άγιος Νικόλαος, (1852) Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου (1859).
Σταυρούλα Δαδάκη, αρχαιολόγος
http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=1586
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The Baptism and the funerary portrait with Christ (1345-1370).
The Nativity of the Forerunner (1535). The Assembly of the Archangels (1634).
Saint Spyridon (1761) and Saint John the Founder (second half of the 19th century).
Saint Nicholas (1852), The Annunciation of the Theotokos (1859).Stavroula Dadaki, archaeologist.
http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=1586
Ο Ιωαννίκιος ήταν ο πρώτος κτήτωρ της Μονής. Το 1300 ο ανιψιός του, ο Ιωακείμ έκτισε τον καθολικό ναό και την Τράπεζα για να γευματίζουν οι μοναχοί καθώς και ψηλά τείχη γύρω από την Μονή. Το 1345 οι Σέρβοι κατέστρεψαν μεγάλο μέρος της Μονής. Το 1371 λίγο πριν από την οριστική κατάληψη των Σερρών από τους Τούρκους, οι μοναχοί κατάφεραν να πείσουν τον Σουλτάνο Μουράτ Α΄ να απαλλάξει τη μονή από την πληρωμή έγγειου φόρου.
Από το 1457 ως το 1462 στη μονή μόνασε ο πρώτος Πατριάρχης μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης Γεννάδιος Σχολάριος, ο οποίος και έμεινε εκεί ως το θάνατο του. Από το 1894 έως το 1901 διετέλεσε επίσημος εκπρόσωπος της Μονής ο Άγιος Γρηγόριος ο Ωρολογάς, ο μετέπειτα εθνομάρτυρας Μητροπολίτης Κυδωνιών Μικράς Ασίας, ο οποίος ταυτόχρονα εκείνα τα έτη υπηρετούσε ως ιεροκήρυξ και καθηγητής του γυμνασίου Σερρών.
Το 1917 η βιβλιοθήκη της Μονής λεηλατήθηκε από τους Βούλγαρους, οι οποίοι έστειλαν στη Βουλγαρία 24 Ευαγγέλια, 200 σπάνια χειρόγραφα σε χαρτί, 1500 παλιά βιβλία, και πολλά πολύτιμα ιερά αντικείμενα. Ο κεντρικός ναός είναι λιθόκτιστος και υπάρχουν πολλές Βυζαντινές τοιχογραφίες. Το τέμπλο είναι ξυλόγλυπτο και χρονολογείται από το 1804. Από το 1986 εγκαταστάθηκε στη μονή γυναικεία αδελφότητα, που σε συνεργασία με τη 12η εφορία Βυζαντινών αρχαιοτήτων Καβάλας έχει αναλάβει το έργο της συντήρησης και αναστήλωσης της μονής.
Στις 13 Δεκεμβρίου 2010, η μονή χτυπήθηκε από πυρκαγιά που κατέστρεψε το αρχονταρίκι, το παλιό εκθετήριο, την τράπεζα, το μαγειρείο, τον ξενώνα και τους αποθηκευτικούς χώρους, προκαλώντας συνολικά ζημιές αξίας 2 εκατομμυρίων ευρώ.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ioannikios was the first founder of the Monastery. In 1300, his nephew, Joachim, built the main church and the refectory for the monks to dine, as well as high walls around the Monastery. In 1345, the Serbs destroyed much of the Monastery. In 1371, just before the final capture of Serres by the Turks, the monks managed to persuade Sultan Murad I to exempt the monastery from paying land taxes.
From 1457 to 1462, the first Patriarch after the Fall of Constantinople, Gennadios Scholarios, resided at the monastery, where he remained until his death.
From 1894 to 1901, Saint Gregory the Horologos, later the martyr Bishop of Gydion in Asia Minor, served as the official representative of the Monastery. During these years, he also worked as a preacher and a teacher at the Gymnasium of Serres.
In 1917, the Monastery's library was looted by the Bulgarians, who sent 24 Gospels, 200 rare manuscripts on paper, 1500 old books, and many valuable sacred objects to Bulgaria.
The central church is stone-built, and there are many Byzantine frescoes. The iconostasis is wooden, dating back to 1804.
Since 1986, a female monastic community has been established at the Monastery, and in cooperation with the 12th Ephorate of Byzantine Antiquities of Kavala, they have undertaken the work of conserving and restoring the monastery.
On December 13, 2010, the Monastery was struck by a fire that destroyed the guesthouse, the old exhibition room, the refectory, the kitchen, the hostel, and the storage spaces, causing damages worth 2 million euros.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου