Amalfi is a stunning seaside town in southern Italy, built along the famous Amalfi Coast (Costiera Amalfitana), in the region of Campania. Wedged between dramatic cliffs and the turquoise waters of the Tyrrhenian Sea, Amalfi captivates visitors with its breathtaking natural beauty, historical significance, and picturesque atmosphere. During the Middle Ages, Amalfi was one of the most powerful maritime republics in Italy and played a key role in Mediterranean trade and navigation. The town is first mentioned in the 6th century as a major naval power, known for its trade in grain, salt, timber, and even slaves. One of its most important trading partners at the time was the Byzantine Empire particularly through the silk trade, which flowed from the East to the West via Amalfi. Amalfitan merchants were also the first to use gold to acquire land at a time when barter was still the dominant method of transaction in the rest of Italy. In the Middle Ages, Amalfi was also renowned for its schools of Law and Mathematics. According to tradition, it was the birthplace of Flavio Gioia, the supposed inventor of the maritime compass. Its glorious past is still reflected today in the impressive Cathedral of Saint Andrew (Duomo di Sant’Andrea), which dominates the central square with its majestic façade and Arab-Norman architectural style. The city stands out for its narrow alleyways, whitewashed houses built into the slopes of the cliffs, charming piazzas, and fragrant lemon groves that perfume the air. It is also famous for limoncello, the traditional liqueur made from locally grown lemons. Whether one is exploring its historic landmarks, enjoying the sea, or relaxing in a seaside café, Amalfi offers a unique experience that blends natural beauty with cultural wealth, leaving an unforgettable impression on every visitor. Amalfi, built amphitheatrically on the cliffs of the Tyrrhenian Sea, is a town with a rich maritime and commercial history that played a crucial role during the Middle Ages. Its origins date back to the 4th or 5th century AD, likely founded by Roman settlers fleeing barbarian invasions. Thanks to its geographical position, it developed rapidly and became one of the first great Maritime Republics of Italy, alongside Venice, Genoa, and Pisa. In the 9th and 10th centuries, Amalfi was an independent and thriving commercial center, with ships sailing as far as North Africa, the East, and Constantinople. Amalfitan merchants had a strong presence across the Mediterranean, spreading not only goods but also cultural and technological ideas. The city had its own currency and governance and is known for producing one of the earliest maritime legal codes the famous Tabula Amalphitana, which served as a legal model for maritime law in Europe for centuries. A key symbol of the town is the Cathedral of Saint Andrew, built in the 11th century in a Romanesque-Byzantine style. According to tradition, the relics of the Apostle Andrew are kept here, brought from Constantinople after the Fourth Crusade. Amalfi’s golden era ended abruptly in 1137, when it was attacked and conquered by the Pisans—an event that marked the beginning of its decline. It later came under the control of the Normans, then the Angevins, and eventually the Spanish. Natural disasters such as the catastrophic earthquake and sea surge of 1343 destroyed much of its port and fleet, effectively ending its commercial dominance. Today, Amalfi is a UNESCO World Heritage Site and a popular tourist destination, preserving its historic identity. The old town, its charming alleys, noble mansions, and historic monuments all tell the glorious story of a city that once reigned over the Mediterranean seas.
Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015
Amalfi, Italy (Αμάλφι, Ιταλία).
2/4/2010
Το Αμάλφι είναι μια πανέμορφη παραθαλάσσια πόλη στη νότια Ιταλία, χτισμένη κατά μήκος της διάσημης Ακτής Αμάλφι (Costiera Amalfitana), στην περιφέρεια της Καμπανίας. Σφηνωμένο ανάμεσα σε απόκρημνα βράχια και τα γαλαζοπράσινα νερά της Τυρρηνικής Θάλασσας, το Αμάλφι μαγεύει τους επισκέπτες με την εντυπωσιακή του φυσική ομορφιά, την ιστορική του σημασία και τη γραφική του ατμόσφαιρα. Κατά τον Μεσαίωνα, το Αμάλφι ήταν μια από τις ισχυρότερες ναυτικές δημοκρατίες της Ιταλίας και είχε σημαντικό ρόλο στο εμπόριο και τη ναυσιπλοΐα της Μεσογείου. Το Αμάλφι αναφέρεται για πρώτη φορά τον 6ο αιώνα ως σημαντική ναυτική δύναμη, γνωστή για το εμπόριο δημητριακών, αλατιού, ξυλείας αλλά και το δουλεμπόριο. Σημαντικός εμπορικός εταίρος εκείνη την περίοδο ήταν το Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ιδιαίτερα με το εμπόριο του μεταξιού που μέσω του Αμάλφι έφτανε από την Ανατολή στη Δύση. Οι έμποροι του Αμάλφι, εξάλλου, ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τον χρυσό για την απόκτηση γης, όταν στην υπόλοιπη Ιταλία ως εκείνη την περίοδο υπήρχε ακόμα η ανταλλαγή ειδών ως μέσο συναλλαγής. Κατά τον Μεσαίωνα, το Αμάλφι ήταν γνωστό για τις σχολές Νομικής και Μαθηματικών που υπήρχαν. Λέγεται ότι από το Αμάλφι καταγόταν ο Φλάβιο Τζόγια, εφευρέτης της πυξίδας. Το ένδοξο παρελθόν του αντανακλάται ακόμη και σήμερα στον εντυπωσιακό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ανδρέα (Duomo di Sant’Andrea), που δεσπόζει στην κεντρική πλατεία με τη μεγαλοπρεπή του πρόσοψη και την αραβο-νορμανδική αρχιτεκτονική. Η πόλη ξεχωρίζει για τα στενά δρομάκια της, τα λευκά σπιτάκια που είναι χτισμένα στις πλαγιές των βράχων, τις γραφικές πλατείες και τους λεμονώνες που αρωματίζουν την ατμόσφαιρα. Φημίζεται επίσης για το λιμοντσέλο, ένα παραδοσιακό λικέρ που παρασκευάζεται από τα ντόπια λεμόνια. Είτε περιηγείται κανείς στα ιστορικά του αξιοθέατα, είτε απολαμβάνει τη θάλασσα, είτε χαλαρώνει σε ένα παραθαλάσσιο καφέ, το Αμάλφι προσφέρει μια μοναδική εμπειρία που συνδυάζει φυσική ομορφιά και πολιτιστικό πλούτο και μένει αξέχαστη σε κάθε επισκέπτη. Το Αμάλφι, χτισμένο αμφιθεατρικά στις ακτές της Τυρρηνικής Θάλασσας, είναι μια πόλη με σπουδαία ναυτική και εμπορική ιστορία, που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στον Μεσαίωνα. Η ίδρυσή του χρονολογείται γύρω στον 4ο ή 5ο αιώνα μ.Χ., πιθανότατα από Ρωμαίους αποίκους που αναζητούσαν καταφύγιο από τις επιδρομές των βαρβάρων. Χάρη στη γεωγραφική του θέση, αναπτύχθηκε ραγδαία και έγινε μία από τις πρώτες μεγάλες Ναυτικές Δημοκρατίες της Ιταλίας, μαζί με τη Βενετία, τη Γένοβα και την Πίζα. Κατά τον 9ο και 10ο αιώνα, το Αμάλφι ήταν ένα ανεξάρτητο και ακμαίο εμπορικό κέντρο, με πλοία που ταξίδευαν ως τη Βόρεια Αφρική, την Ανατολή και την Κωνσταντινούπολη. Οι Αμαλφιτάνοι έμποροι είχαν έντονη παρουσία στη Μεσόγειο, μεταφέροντας όχι μόνο εμπορεύματα αλλά και πολιτισμικές και τεχνολογικές επιρροές. Η πόλη διέθετε δικό της νόμισμα και διοίκηση, ενώ είναι γνωστή για τη σύνταξη ενός από τους αρχαιότερους ναυτικούς κώδικες, της περίφημης Tabula Amalphitana, η οποία αποτέλεσε νομικό πρότυπο για την ναυτιλία για αιώνες στην Ευρώπη. Σημαντικό σύμβολο της πόλης αποτελεί ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Ανδρέα (Duomo di Sant’Andrea), που ανεγέρθηκε τον 11ο αιώνα σε ρομανικό-βυζαντινό ρυθμό. Κατά την παράδοση, εδώ φυλάσσονται τα λείψανα του Αποστόλου Ανδρέα, τα οποία μεταφέρθηκαν από την Κωνσταντινούπολη μετά τη Δ’ Σταυροφορία. Η ακμή του Αμάλφι διακόπηκε βίαια το 1137, όταν δέχθηκε επίθεση και κατακτήθηκε από τους Πιζάνους, γεγονός που σηματοδότησε την αρχή της παρακμής του. Αργότερα πέρασε στα χέρια των Νορμανδών, των Ανδεγαυών και τελικά των Ισπανών. Παράλληλα, φυσικές καταστροφές, όπως ο καταστροφικός σεισμός και το θαλάσσιο κύμα του 1343, κατέστρεψαν μεγάλο μέρος του λιμανιού και του στόλου, περιορίζοντας οριστικά την εμπορική του ισχύ. Σήμερα, το Αμάλφι αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και δημοφιλή τουριστικό προορισμό, διατηρώντας ζωντανή την ιστορική του ταυτότητα. Η παλιά πόλη, τα γραφικά σοκάκια, τα αρχοντικά και τα ιστορικά μνημεία αφηγούνται την ένδοξη πορεία μιας πόλης που κάποτε κυριαρχούσε στις θάλασσες της Μεσογείου.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου