Soufli is a town in the Evros regional unit of northeastern Greece. It is primarily known for its silk industry, which flourished in the 19th century, and is often referred to as the “Town of Silk.” The town is built on the eastern side of Prophet Elias Hill, one of the last elevations of the Rhodope Mountains. It is the seat of the Municipality of Soufli and is located in the center of the Evros region, 65 km north of Alexandroupoli and 50 km southwest of Orestiada. The town center lies just 500 meters from the Evros River. Soufli’s rich cultural heritage is closely tied to its silk production, which shaped both the economy and architecture of the area. Archaeological findings confirm that the region was inhabited during the Hellenistic period. According to the Turkish traveler Evliya Çelebi, who referred to the town in 1667 under the name Sofulu, Soufli was a prosperous village exempt from taxation under the Ottoman Empire. Soufli rose to fame due to its silk, with four major factories established: Azaria and Papo (1908), Tzivre (1920), P. Chatzisavas, Tsiakiris (1954), and the state-owned silk factory. However, silk was not the only source of income; viticulture and winemaking, as well as wagon-making and blacksmithing, were also developed. In addition to its silk, Soufli is also renowned for its wine and tsipouro (a traditional Greek spirit). With economic prosperity came social and cultural development. The intellectual level of the population rose. Before the mid-19th century, two churches St. George and St. Athanasios had already been built and became landmarks of the town. Around 1860, the town’s first elementary school (today’s 2nd Primary School) was founded, followed by the Girls’ School between 1880–1882 (today’s 1st Primary School). Music was taught in the elementary school as early as 1900. The decline of sericulture, combined with the lack of industrial units, has led many residents to migrate to urban centers or even abroad. Today, five silk workshops remain in operation, along with several shops that sell silk products. In 1993, cocoon production was estimated at just 5,000 kilograms, compared to 800,000 kilograms in 1908. The town features beautiful neoclassical buildings, narrow alleyways, and museums dedicated to silk and local history, such as the Silk Museum, which presents the traditional process of silk production. Surrounded by lush landscapes and forests, Soufli offers visitors a unique combination of cultural interest and natural beauty. It is also close to the Evros River and protected wetlands, making it an ideal base for exploring the region’s wildlife and nature reserves.
Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015
Σουφλί, Έβρος (Soufli, Evros).
15/8/2015
Το Σουφλί είναι πόλη στο Νομό Έβρου. Είναι κυρίως γνωστό για την βιομηχανία του μεταξιού που αναπτύχθηκε εκεί τον 19ο αιώνα και συχνά αποκαλείται «Πόλη του Μεταξιού». Η πόλη είναι τοποθετημένη στην ανατολική μεριά του λόφου του Προφήτη Ηλία, ενός από τα τελευταία υψώματα της Ροδόπης. Είναι η έδρα του Δήμου Σουφλίου και βρίσκεται στο κέντρο του Νομού Έβρου, 65 χλμ βόρεια της Αλεξανδρούπολης και 50 χλμ νοτιοδυτικά της Ορεστιάδας. Το κέντρο της πόλης βρίσκεται σε απόσταση 500 μ. από τον Ποταμό Έβρο. Η πλούσια πολιτιστική κληρονομιά του Σουφλίου συνδέεται στενά με τη βιομηχανία της παραγωγής μεταξιού, που έχει διαμορφώσει τόσο την οικονομία όσο και την αρχιτεκτονική της περιοχής. Αρχαιολογικά ευρήματα πιστοποιούν ότι η περιοχή κατοικούνταν κατα την διάρκεια της Ελληνιστικης περιόδου. Σύμφωνα με τον Τούρκο περιηγητή Εβλιγιά Τσελεμπή που αναφέρεται σε αυτό το 1667 με το όνομα Σοφολού (Sofulu), το Σουφλί ήταν ένα κεφαλοχώρι απαλλαγμένο απο τους φόρους της Οθωμανικής τότε αυτοκρατορίας. Το Σουφλί γίνεται γνωστό κυρίως για το μετάξι, 4 εργοστάσια δημιουργούνται (των Αζαρία και Πάπο (1908), των Τζίβρε (1920), του Π. Χατζησάββα, του Τσιακίρη (1954), και το κρατικό εργοστάσιο), όμως δεν είναι η μόνη ασχολία των κατοίκων, ανάπτυξη έχει παρουσιάσει η αμπελουργία και η οινοποιεία όπως και η καροποιεία και η σιδηρουργία. Γνωστό ως η "Πόλη του Μεταξιού", το Σουφλί είναι επίσης ξακουστό για το κρασί του, το τσίπουρο. Μαζί με την οικονομική ανάπτυξη ήλθε η κοινωνική και πολιτιστική άνθιση και το διανοητικό επίπεδο των κατοίκων αναπτύχθηκε. πριν από τα μέσα του 19ου αιώνα οι δύο εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Αθανασίου είχαν ήδη χτιστεί και αποτελούσαν τα στολίδια της πόλης. γύρω στο 1860 δημιουργήθηκε το Δημοτικό Σχολείο (σημερινό 2ο Δημοτικό Σχολείο), και το 1880-82 το Δημοτικό Σχολείο θυλέων (σημερινό 1ο Δημοτικό Σχολείο). Η μουσική διδασκόταν στο Δημοτικό Σχολείο απο το 1900. Η παρακμή της Σηροτροφίας, σε συνδυασμό με την έλλειψη των βιομηχανικών μονάδων, έχει αναγκάσει τον πληθυσμό να μετακινηθεί προς τις αστικές περιοχές ή ακόμη και στο εξωτερικό. Αυτή τη στιγμή λειτουργούν 5 βιοτεχνίες παραγωγής μεταξωτών ειδών καθώς και πολλά καταστήματα που εμπορεύονται μεταξωτά είδη. Το 1993, η παραγωγή κουκουλιών ανερχόταν σε 5.000 κιλά από 800.000 κιλά που ήταν το 1908. Η πόλη διαθέτει όμορφα νεοκλασικά κτίρια, στενά σοκάκια και μουσεία αφιερωμένα στο μετάξι και την τοπική ιστορία, όπως το Μουσείο Μεταξιού που παρουσιάζει την παραδοσιακή διαδικασία παραγωγής μεταξιού. Περιτριγυρισμένη από πλούσια φυσικά τοπία και δάση, η Σουφλί προσφέρει στους επισκέπτες έναν συνδυασμό πολιτιστικού ενδιαφέροντος και φυσικής ομορφιάς. Επίσης, βρίσκεται κοντά στον ποταμό Έβρο και σε προστατευόμενους υγρότοπους, καθιστώντας την ιδανική βάση για εξερεύνηση της άγριας ζωής και των φυσικών καταφυγίων της περιοχής.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου