Archaeological Park of Herculaneum, Herculaneum, Italy (Αρχαιολογικό Πάρκο Ερκολάνο, Ερκολάνο, Ιταλία).

10-4-2022 

Στις 24 Αυγούστου το 79μ.Χ. εξερράγη ο Βεζούβιος, μετά από τους σεισμούς που ταρακούνησαν την γύρω περιοχή τα προηγούμενα χρόνια. Το Ερκολάνουμ (στα αρχαία  ελληνικά Ηράκλειον), που αποτελούσε παραθεριστικό οικισμό των πλούσιων Ρωμαίων, με 4000χιλ. περίπου κατοίκους, σκεπάστηκε από πυκνά στρώματα ηφαιστειακών υλικών. Σε αντίθεση με την Πομπηΐα που ήταν εμπορικό κέντρο και από τις πιο όμορφες και πλούσιες περιοχές με πληθυσμό 11000-12000χιλ. περίπου, που μετά την έκρηξη σκεπάστηκε από στάχτη και ελαφρόπετρα. Ο μύθος λέει ότι την πόλη την ίδρυσε ο Ηρακλής, μετά την ολοκλήρωση του δέκατου άθλου (το να φέρει στον βασιλιά Ευρυσθέα τα βόδια του Γηρυόνη). Ιστορικά όμως αναφέρεται ότι ιδρύθηκε από τους Οσκανούς μια Ιταλική φυλή του 8ου αιώνα π.Χ.. Ακολουθούν οι Έλληνες από την Κύμη, οι Ετρούσκοι και οι Σαμνίτες. Μεγάλη ανάπτυξή γνώρισε στα Ρωμαικά χρόνια. Υπήρχαν μεγάλα δημόσια κτήρια καθώς και πλούσια πολυτελή ιδιωτικά. Η πόλη οικοδομήθηκε σύμφωνα με το πολεοδομικό πρότυπό του Ιπποδάμου του Μιλήσιου. Μετά την έκρηξη του ηφαιστείου το Ερκολάνο έμεινε θαμμένο και λησμονημένο για αιώνες. Ανακαλύφθηκε πριν από την Πομπηΐα το 1709. Από το 1738 οι ανασκαφές συνεχίζονται κατά διαστήματα και μέχρι σήμερα μόνο το 40% των κατοικημένων χώρων έχει αποκαλυφθεί, καθώς η πόλη βρίσκεται  24-25μ. κάτω από την τέφρα. Τον πρώτο καιρό των ανασκαφών δεν βρέθηκαν ανθρώπινα ίχνη, εκτός από μερικούς σκελετούς. αυτό έκανε τους τότε αρχαιολόγους να πιστέψουν ότι οι κάτοικοι πρόλαβαν να φύγουν. Στις ανασκαφές όμως του 1980 βρέθηκαν στο λιμάνι της πόλης 270 σκελετοί. Οι κάτοικοι, εικάζεται έτρεξαν να σωθούν προς την θάλασσα, που τότε ήταν σε απόσταση 200μ. από τα τελευταία σπίτια. Τους πρόλαβε όμως ο θάνατος και η καταστροφή. Το 121μ.Χ. η περιοχή κατοικήθηκε ξανά, κατασκευάστηκε πάνω στο εδαφικό στρώμα που δημιουργήθηκε από τα ηφαιστειακά υλικά, με το όνομα Ρεζίνα ή Ρέσινα. Μέχρι το 1969 που απέκτησε το αρχαίο όνομα Ερκολάνο. Μεγάλα κτήρια, τοιχογραφίες, αγάλματα, προτομές, μαγαζιά, ταβέρνες και πολλά άλλα βρέθηκαν κατά τις ανασκαφές. Η "βίλα των παπύρων", ο "οίκος του μαύρου σαλονιού", η "οικία της μεγάλης εισόδου", η "οικία των ελαφιών", η "οικία με την ωραία αυλή" και τόσα άλλα. Με την σπουδαία δουλειά των αρχαιολόγων μπορούμε σήμερα να φανταστούμε  την πολυτέλεια της ζωής  στο Ερκολάνο αλλά και να αντιληφθούμε το βίαιο τέλος του.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

On August 24th, 79 AD, Mount Vesuvius erupted, following the earthquakes that had shaken the surrounding area in the years prior. Herculaneum (known in ancient Greek as Heracleia), a resort town for wealthy Romans with around 4,000 inhabitants, was buried under thick layers of volcanic material. In contrast to Pompeii, which was a commercial center and one of the most beautiful and affluent areas with a population of approximately 11,000–12,000, Herculaneum was covered by volcanic ash and pumice. Legend has it that the city was founded by Hercules after completing his tenth labor (bringing the cattle of Geryon to King Eurystheus). Historically, however, it is believed to have been founded by the Oscans, an Italian tribe in the 8th century BC, followed by the Greeks from Cumae, the Etruscans, and the Samnites. The city flourished during the Roman period, with large public buildings and luxurious private homes. It was constructed following the urban planning model of Hippodamus of Miletus. After the eruption of the volcano, Herculaneum remained buried and forgotten for centuries. It was discovered before Pompeii in 1709. Since 1738, excavations have continued intermittently, and to this day, only about 40% of the inhabited areas have been uncovered, as the city lies 24-25 meters beneath the volcanic ash. In the early stages of excavation, no human remains were found, except for a few skeletons, which led early archaeologists to believe the inhabitants had managed to escape. However, during the excavations in 1980, 270 skeletons were found at the city's harbor. It is believed that the residents ran to seek refuge by the sea, which was then 200 meters away from the last houses, but were caught by death and destruction. In 121 AD, the area was resettled and constructed on the layer of volcanic material that had formed, under the name "Resina" or "Resina". It remained under this name until 1969, when it regained its ancient name, Herculaneum. Large buildings, frescoes, statues, busts, shops, taverns, and many other artifacts were uncovered during the excavations. The "Villa of the Papyri," the "House of the Black Salon," the "House of the Great Entrance," the "House of the Deer," the "House with the Beautiful Courtyard," and many more were discovered. Thanks to the outstanding work of archaeologists, we can now imagine the luxury of life in Herculaneum and also grasp the violent end of the city.