22-8-2019
Η Πλατεία του Σολωμού αποτελεί κεντρική πλατεία της πόλης της Ζακύνθου, η οποία πήρε το όνομα της απ' τον ποιητή Διονύσιο Σολωμό.Ο Διονύσιος Σολωμός γεννήθηκε στη Ζάκυνθο 8 Απριλίου 1798, οι γονείς του ήταν ο κόντες Νικόλαος Σολωμός και η υπηρέτρια του Αγγελική Νίκλη. Μετακομίζει το 1815 στην Ιταλία και επιστρέφει το 1818 στη Ζάκυνθο μετά το τέλος των σπουδών του στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Παβίας. Επηρεασμένος από την ιταλική λογοτεχνία κατά τα χρόνια των σπουδών του κάνει ηθελημένη στροφή στη ποίηση. Ο πρώτος σημαντικός σταθμός στην ελληνόγλωσση δημιουργία του ήταν ο "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" που ολοκληρώθηκε το 1823 και ήταν εμπνευσμένο από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Πέθανε το 1857 στην Κέρκυρα, όπου έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του, αφήνοντας πίσω ένα μεγάλο ποιητικό και συγγραφικό έργο. Τα οστά του μεταφέρθηκαν στη Ζάκυνθο το 1865. Οι δύο πρώτες στροφές από το ποιήμα "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" αποτελούν τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδος. Μελοποιήθηκε από τον Κερκυραίο μουσικό Νικόλαο Μάντζαρο, φίλο του Σολωμού το 1864.
Ο Άγιος Θεόδωρος Ουσακώφ (1743-1817) ναύαρχος και ήρωας του ρωσοτουρκικού πολέμου (1787-1791). Ο ναύαρχος Θεόδωρος Ουσακώφ έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ελληνική ιστορία, αφού είναι ο ελευθερωτής της Επτανήσου και θεμελιωτής του πρώτου ελληνικού κράτους (της Επτανήσου Πολιτείας 1800-1807). Ανακηρύχθηκε Άγιος για τις ελεημοσύνες και τους ασκητικούς αγώνες στα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Ντίνος Κονομός, λόγιος, ιστοριοδίφης, συγγραφέας, ήταν σημαντικός συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης. Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1818 και πέθανε στο Λονδίνο το 1890 από καρδιακή προσβολή και ετάφη στη Ζάκυνθο. Το πρώτο του βιβλίο δημοσιεύτηκε στη Ζάκυνθο αρχές του 1944 και ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του φίλου του, ποιητή Σπύρου Γκούσκου, ο οποίος σκοτώθηκε στο αλβανικό μέτωπο.
Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη το 1867, ο πατέρας του καταγόταν απ' τη Ζάκυνθο και η μητέρα του απ' την Πόλη. Έζησε τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια στη Ζάκυνθο και το 1883 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για να σπουδάσει φυσικομαθηματικά, κάτι που δεν ολοκλήρωσε αφότου η κύρια του ενασχόληση ήταν η λογοτεχνία. Συνεργάστηκε με πλήθος περιοδικών και εφημερίδων όπου δημοσίευε τα ποιήματα και τα άρθρα του. Ήταν πολυγραφότατος συγγραφέας, έγραψε πάρα πολλά διηγήματα και μυθιστορήματα καθώς και μελέτες και θεατρικά έργα. Πέθανε στην Αθήνα το 1951.
Ο Διονύσιος Ρώμας ήταν νομικός, διπλωμάτης, γενικός πρόξενος στο Μοριά και τη Ρούμελη για λογαριασμό της Βενετίας, πολιτικός, πρύτανης της Κέρκυρας, γερουσιαστής στα Επτάνησα, ευεργέτης του αγώνα του 1821 και Σύμβουλος της Επικρατείας στη νεοσύστατη Ελλάδα. Γεννήθηκε το 1771, ήταν γιος του Γεωργίου και της Διαμαντίνας Καπνίση. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Ζάκυνθο όπου και τελείωσε τις δημόσιες σπουδές του. Στη συνέχεια έφυγε στην Πάδοβα όπου σπούδασε νομικά. Με την επιστροφή του στη Ζάκυνθο ασχολείται με τη νομική. Η πολιτική καριέρα του θα αρχίσει το 1803. Το 1824 θα ιδρύσει την Επιτροπή Ζακύνθου με σκοπό την οικονομική και πολιτική ενίσχυση του αγώνα. Διέθεσε μεγάλο μέρος από την περιουσία του για την αγορά πολεμοφοδίων τα οποία εστάλησαν στους αγωνιζόμενους Έλληνες. Πέθανε το 1857 στην Ζάκυνθο πάμφτωχος αφού ξόδεψε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στην υπόθεση του Αγώνα.
Πλατεία του Αγίου Μάρκου
Ανδρέας Βεσάλιος γεννήθηκε το 1514, ήταν Φλαμανδός ανατόμος. Διάσημη είναι η πραγματεία του De humani corporis fabrica libri septem (1543, Περί της κατασκευής του ανθρώπινου σώματος). Ήταν η πρώτη περιγραφή του ανθρώπινου σώματος, η οποία διόρθωνε τα λάθη του Γαληνού (ιατρός, Πέργαμος, 129 – Ρώμη, 199). Πέθανε στην Ζάκυνθο 1564.
Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος
Η Ζάκυνθος είναι ένα από τα νησιά των Επτανήσων. Το όνομα της διεθνώς είναι "Τζάντε", κατά τους βενετσιάνους "Φιόρο του Λεβάντε" που θα πεί "Ανθός της Ανατολής". Η έκταση της είναι 406 τ.χ. και ο πληθυσμός κατά την τελευταία απογραφή είναι 40.750 κατοίκους. Ένα από τα αρχαία όνοματα της Ζακύνθους είναι το "Ύρια". Ο Όμηρος την αναφέρει ως "Υλήεσσα" δηλαδή δασώδη. Την Ζάκυνθο και τους Ζακυνθινούς τους συναντάμε στην αρχαία ιστορία, όταν το νησί άνηκε στο βασίλειο του Οδυσσέα. Πριν όμως περιέλθει σε αυτό, το νησί είχε εποικιστεί από τον γιό του Βασιλιά της Φρυγίας Δάρδανου και κατακτηθεί στη συνέχεια από τον βασιλιά της Κεφαλονιάς Κέφαλου, παππού του Οδυσσέα. Κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο τη διεκδίκησαν και οι Σπαρτιάτες και οι Αθηναίοι. Όταν οι Ρωμαίοι κατέκτησαν το νησί του παραχώρησαν σχετική αυτονομία. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση η Μαρία η Μαγδαληνή το 34 μ.Χ. διέδωσε τον χριστιανισμό στο νησί, κατά την επίσκεψη της σε αυτό όταν σταμάτησε το πλοίο που την μετέφερε στη Ρώμη. Κατά τον Μεσαίωνα άνηκε στο Βυζάντιο. Ακολουθεί η Παλατινή Κομητεία της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου 1185-1383 που ανήκει στην βασιλεία της Σικελίας. Κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία το νησί πέρασε στη Δημοκρατία της Βενετίας για περισσότερο από τρεις αιώνες μέχρι τη διαλύση της. Από το 1797 μέχρι το 1864, οπότε και έγινε η ένωση των επτανήσων με την Ελλάδα, η Ζάκυνθος πέρασε από τα χέρια των Ρώσων, των Γάλλων και των Άγγλων.
Η Ζάκυνθος βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου της Μπόχαλης, και είναι πρωτεύουσα καθώς και πρώτο λιμάνι του νησιού. Το νησί βρίσκεται σε περιοχή που εμφανίζει τη μεγάλη σεισμική επικινδυνότητα και έχει υποστεί από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα τις καταστροφικές συνέπειες πλήθους σεισμών. Τέτοιοι σεισμοί έχουν γίνει το 1469, το 1513 κατά τη διάρκεια του οποίου καταστράφηκαν τα τείχη του κάστρου, το 1514 γκρεμίστηκε το νότιο τμήμα της αρχαίας πρωτεύουσας και του Κάστρου. Ο σεισμός του 1622 χώρισε το ακρωτήριο Αγ. Σώστης από το νησί της Ζακύνθου σχηματίζοντας το ομώνυμο νησάκι στον κόλπο του Λαγανά, καθώς και ο σεισμός του 1742 που για ένα ολόκληρο χρόνο έδινε μετασεισμούς. Ακολούθησαν τρομεροί σεισμοί των ετών 1768, 1809, 1820, 1840, 1893, 1912. Ο πιο πρόσφατος καταστροφικός σεισμός έγινε το 1953, με 7,1 ρίχτερ, ο οποίος κατεδάφισε κυριολεκτικά τη πόλη της Ζακύνθου, και που οδήγησε στην αναγκαστική ανοικοδόμηση της πόλης χάνοντας έτσι την πολιτιστική ομορφιά του παρελθόντος της. Το 2018 ο σεισμός των 6,8 ρίχτερ δεν άφησε σημάδια πίσω του χάρη στην αντισεισμική οικοδόμηση. Το κλίμα της Ζακύνθου είναι ιδιαίτερα ήπιο, είναι θαλάσσιο-μεσογειακό και υγρό. Χαρακτηρίζεται από ήπιο βροχερό χειμώνα και δροσερό καλοκαίρι. Η Ζάκυνθος προσφέρει στον επισκέπτη πολλά ενδιαφέροντα, όπως η γνωστή εκκλησία του Αγίου Διονυσίου, όπου φυλάσσεται το λείψανο του αγίου, τα μουσεία της και οι πλατείες Δ. Σολωμού και Αγίου Μάρκου, η τελευταία χρονολογείται από την περίοδο της ενετικής κυριαρχίας και με την μοναδική καθολική εκκλησία του νησιού. Μεγάλο ενδιαφέρον έχει και η συνοικία Μπόχαλη γύρω από τα ερείπια του παλιού βενετσιάνικου κάστρου, που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου Στράνη. Στο νησί γεννήθηκαν και έζησαν πλήθος προσωπικοτήτων, άνθρωποι των γραμμάτων, των τεχνών, της πολιτικής που άφησαν το αποτύπωμα τους όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σ'όλων τον κόσμο. Μετάξυ άλλων: ο Άγιος Διονύσιος, ο Διονύσιος Σολωμός, ο Ανδρέας Κάλβος, ο Ούγος Φώσκολος, ο Λουδοβίκος Στράνης, ο Ανδρέας Βεσάλιος και άλλοι πολλοί. Η Ζάκυνθος τα έχει όλα, εκτός από τα ιστορικά αξιοθέατα, ο επισκέπτης θα απολαύσει τις ατελείωτες αμμουδιές, τα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου, τα δάση και τις πεδιάδες του νησιού. Θα επισκεφτεί τα ορεινά παραδοσιακά χωριά της καθώς και θα απολαύσει την τοπική κουζίνα. Είναι ένα νησί με ξεχωριστή κουλτούρα, το νησί της καντάδας και της οπερέτας. Επίσης να μη παραλείψουμε να πούμε πως στα νερά και τις παραλίες της Ζακύνθου επέλεξαν να ζήσουν και να αναπαραχθούν η φώκια Monachus Monachus και η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta. Στη Ζάκυνθο εντοπίζονται δύο πολύ σημαντικοί Βιότοποι σπανίων θαλασσίων ειδών που προστατεύονται από Διεθνείς Συμβάσεις. Πρόκειται για τον Βιότοπο Αναπαραγωγής της Θαλάσσιας Χελώνας Caretta caretta στον Κόλπο του Λαγανά, για την οποία από το 1999 έχει θεσμοθετηθεί το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου και τον Οικότοπο Διαβίωσης και Αναπαραγωγής της Μεσογειακής Φώκιας Monachus monachus,στις δυτικές και βόρειες απόκρημνες ακτές του νησιού, που έχουν χαρακτηριστεί περιοχές ΝΑΤURA.
Ούγκο Φόσκολο, το πραγματικό του όνομα είναι Νικολό, ήταν ιταλός ποιητής (1778-1827). Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο, ήταν γιος του ιταλού Ανδρέα Φόσκολο, γιατρός, ενετός γεννημένος στη Κέρκυρα και της ελληνίδας Διαμαντίνας Σπαθή. Εγκαταστάθηκε στη Βενετία όπου παρακολούθησε μαθήματα κλασσικής παιδείας, κατόπιν διορίστηκε σε διάφορες θέσεις στην Ιταλία και στην Γαλλία. Άφησε το αποτύπωμα του με τα έργα του όπως η τραγωδία του Tieste (Θυέστης) και το ποίημα του Dei sepolcri (Οι τάφοι) που θεωρείται αριστούργημα μέχρι και σήμερα. Πέθανε το 1827 μέσα στη φτώχεια που τον οδήγησε η έκλυτη ζωή του.
Ο Ιερός Ναός Αγίου Διονυσίου, αφιερωμένος στον προστάτη του νησιού Άγιο Διονύσιο, είναι ο μεγαλύτερος ναός της πόλης. Μέσα εκεί φυλάσσεται το λείψανο του αγίου. Χτίστηκε το 1708, έχει ενετικές επιρροές ως προς την εμφάνιση του ενώ το καμπαναριό του που βρίσκεται παρά δίπλα είναι ακριβές αντίγραφο του καμπαναριού του Αγίου Μάρκου στη Βενετία. Με το πέρασμα του χρόνου έχει υποστεί μεγάλες ζημιές λόγω των σεισμών (όπως ο σεισμός του 1893) που με την εκάστοτε ανοικοδόμηση οδηγήθηκε στη σημερινή μορφή του.
Ο Κωνσταντίνος Λομβάρδος γιατρός και πολιτικός γεννήθηκε το 1820 στη Ζάκυνθο. Διετέλεσε βουλευτής Ζακύνθου στον Ηνωμένων Κράτος των Ιονίων νήσων, πληρεξούσιος και υπουργός.
Ανέπτυξε πολιτική δράση στα αγγλοκρατούμενα Επτάνησα με το Κόμμα των Ριζοσπαστών και αργότερα ιδρύοντας το Κόμμα των Ενωτικών Ριζοσπαστών, καί πρωτοστάτησε για την ένωση των Ιόνιων νήσων με την Ελλάδα που πραγματοποιήθηκε τελικά το 1864.
Η Καθολική Εκκλησία του Αγίου Μάρκου.
Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Μώλου χτίστηκε το 1561 από τη συντεχνία των ναυτικών, είναι βενετσιάνικου ρυθμού και είναι το μόνο κτίσμα που διασώθηκε από το σεισμό-πυρκαγιά το 1953. Αρχικά ήταν χτισμένο πάνω σε ένα νησί που ενώνονταν με ένα γεφύρι με τη στεριά, στη συνέχεια με τις διάφορες επιχωματώσεις ενώθηκε με το υπόλοιπο νησί. Για να τιμήσουν τον Άγιο Διονύσιο τον είχαν επιλέξει εφημέριο της. Εκεί φυλάσσονται σήμερα τα αρχιερατικά άμφια του Αγίου Διονυσίου.
Παύλος Καρρέρ ή Καρρέρης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1829. Καταγόταν από ιστορική αριστοκρατική οικογένεια, ήταν συνθέτης, διετέλεσε ηγετική μορφή της επτανησιακής μουσικής και δημιουργός όπερας βασισμένη σε ελληνικά θέματα. Υπήρξε ο δημοφιλέστερος Έλληνας μουσουργός του 19ου αίωνα και με σημαντική σταδιοδρομία στην Ιταλία. Πέθανε στην Ζάκυνθο το 1896.
Ο Ιερός Ναός της Παναγίας της Φανερωμένης χτίστηκε μικρή, επί δυναστείας των Δε-Τόκκων (1357-1485). Η παράδοση αναφέρει ότι βρέθηκε εκεί μια μικρή εικόνα της Θεοτόκου και γι΄ αυτό ονομάστηκε Φανερωμένη από την φανέρωση της εικόνας της Παναγίας. Καταστράφηκε κατά τη διάρκεια των σεισμών του 1953 αλλά ανοικοδομήθηκε με τα ίδια υλικά, ακολουθώντας την παλιά του μορφή. Το καμπαναριό ήταν το μόνο κομμάτι του ναού που δεν κατέρρευσε.
Ο Ναός της Κυρίας των Αγγέλων χτίστηκε το 1687 από την συντεχνία των συμβολαιογράφων και είναι αφιερωμένος στα Εισόδια της Θεοτόκου. Ο ρυθμός που ακολουθείται είναι ισπανικός, "Πλαταρέσκου". Στους σεισμούς του 1853 κατέρρευσε και αναστηλώθηκε έχοντα την αρχική μορφή του.
Από τις πιο όμορφες και ιστορικές περιοχές μέσα στην πόλη της Ζακύνθου είναι η γειτονιά της Πικριδιώτισσας, με την εκκλησία της και την πανέμορφη θέα. Η Παναγία η Πικριδιώτισσα είναι η μόνη εκκλησία που διασώθηκε μετά τον σεισμό και που ανακατασκευάστηκε και υπάρχει σήμερα. Το 1766 χτίστηκε η εκκλησία της Πικριδιώτισσας και το 1970 χτίστηκε το μεγάλο καμπαναριό με τον κόκκινο τρούλο.
Πάνω ψηλά από την Πικριδιώτισσα αγναντεύει κανείς την χώρα της Ζακύνθου.
Η σημερινή πόλη της Ζακύνθου πριν το 1800 ήταν θάλασσα και τα καράβια έδεναν στην περιοχή της Πικριδιώτισσας. Μετά τον μεγάλο καταστροφικό σεισμό του 1893, η θάλασσα μπαζώθηκε και πάνω της κτίστηκε η νέα πόλη η οποία καταστράφηκε από τον σεισμό του 1953.
Πηγή:
https://www.zakynthos.gov.gr
https://el.wikipedia.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου