Μικρό Σούλι, Σέρρες (Mikro Souli, Serres).

2-8-2018

Το Μικρό Σούλι είναι ένα χωριό στους πρόποδες του Παγγαίου, «σκαρφαλωμένο» σε ένα μεγάλο βράχο, που θυμίζει έντονα το Σούλι της Ηπείρου. Εξάλλου τη σημερινή του ονομασία, την οποία απέκτησε το 1924 την οφείλει σε αυτή την μορφολογική του ομοιότητα με το ιστορικό Σούλι, αλλά και στη γενναιότητα με την οποία πολέμησαν οι Μακεδονομάχοι του χωριού, κατά το Μακεδονικό Αγώνα (1904 — 1908). Λέγεται μάλιστα ότι το όνομα αυτό το έδωσε στο χωριό ο Μητροπολίτης Δράμας και αργότερα Σμύρνης Χρυσόστομος, όταν βρέθηκε εκεί το 1909, για να παρακολουθήσει μια θεατρική παράσταση που δόθηκε από κατοίκους του χωριού.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mikro Souli is a village located on the foothills of Mount Pangaeus, perched on a large rock that strongly resembles the historical Suli of Epirus. Its current name, which it received in 1924, is attributed to both this morphological similarity with the historic Suli and the bravery with which the village's Macedonian fighters fought during the Macedonian Struggle (1904–1908). It is said that the name was given to the village by the Metropolitan of Drama, and later of Smyrna, Chrysostomos, when he visited in 1909 to attend a theatrical performance presented by the villagers.

Σύμφωνα με το βιβλίο του Αστέριου Γούσιου «Η κατά Παγγαίον χώρα», το Μικρό Σούλι στο τέλος του 19ου αιώνα διέθετε Δημοτικό Σχολείο και Νηπιοπαρθεναγωγείο, στα οποία φοιτούσαν 70 αγόρια και 45 κορίτσια. Παλιότερα το χωριό λεγόταν Σέμαλτο. Ορισμένοι πιστεύουν ότι η ονομασία αυτή προέρχεται από το αρχαίο ρήμα «άλλομαι» που σημαίνει πηδώ, κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι η ονομασία Σέμαλτο προέρχεται από τις λατινικές λέξεις Σεμ και Άλτο που σημαίνουν Ημί και Λόφος αντίστοιχα, δηλαδή ημίψηλος λόφος. Πιθανότερο όλων όμως είναι η ονομασία αυτή να προέρχεται από το Σεμάλτιον όρος, που είναι το Παγγαίο.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

According to Asterios Gousios' book "I kata Pangaion chora", by the end of the 19th century, Mikró Soúli had a primary school and a kindergarten, which were attended by 70 boys and 45 girls. The village was formerly known as Semalto. There are different theories about the origin of the name. Some believe it comes from the ancient verb "állomai," meaning "to jump," while others think it derives from the Latin words Sem and Alto, meaning "half" and "hill" respectively, referring to a "half-high hill." However, the most likely origin of the name is from the ancient name Semáltion, which refers to the Pangaeus mountain.

Λίγα χιλιόμετρα δυτικά του σημερινού χωριού, στο λόφο «Ζαβαρνίκια», μαρτυρούνται τα ίχνη (πολυάριθμα όστρακα αγγείων κ.ά.) αρχαίου οικισμού, ο οποίος βρισκόταν πάνω στην Εγνατία οδό, όπως εικάζεται από την ανεύρεση εδώ ενός ρωμαϊκού μιλιαρίου. Στο διπλανό πάλι λόφο της «Αγίας Μαρίνας» διαπιστώθηκε η ύπαρξη προϊστορικού οικισμού της ύστερης νεολιθικής και πρώιμης εποχής του Χαλκού. Αυτό σημαίνει ότι η περιοχή των δύο αυτών λόφων κατοικήθηκε συνεχώς από τα προϊστορικά ως τα βυζαντινά χρόνια, όπως μαρτυρούν και τα ερείπια παλαιοχριστιανικών βασιλικών.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

A few kilometers west of the current village, on the hill "Zavarnikia," traces of an ancient settlement are found, evidenced by numerous pottery shards and other artifacts. This settlement is believed to have been located along the Egnatia road, as suggested by the discovery of a Roman milestone. On the nearby hill of "Agia Marina," the existence of a prehistoric settlement from the Late Neolithic and Early Bronze Age has been confirmed. This indicates that the area of these two hills was continuously inhabited from prehistoric times through to the Byzantine period, as evidenced by the remains of early Christian basilicas.

Αναφορές στο Μικρό Σούλι υπάρχουν σε έγγραφα της Βυζαντινής περιόδου που βρέθηκαν στο Άγιον Όρος (στο οποίο ανήκε). Πιο συγκεκριμένα, μνημονεύονται οι δύο γειτονικοί οικισμοί, το Σέμαλτον και τα Ζαβαρνίκια. Στα Ζαβαρνίκια υπάρχουν και διατηρούνται σε αρκετά καλή κατάσταση τα ερείπια των τούρκικων λουτρών, ότι απέμεινε δηλαδή από το χωριό που υπήρχε εκεί την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Το Μικρό Σούλι απελευθερώθηκε στις 24 Οκτώβρη του 1912, όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα παγγαιοχώρια, από τον καπετάν Τσάρα.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

References to Mikró Soúli appear in Byzantine period documents found on Mount Athos, to which the village belonged. Specifically, the two neighboring settlements, Sémalton and Zavarníkia, are mentioned. In Zavarníkia, the ruins of Turkish baths are well-preserved, remnants of the village that existed there during the Ottoman period. Mikró Soúli was liberated on October 24, 1912, along with the other villages of Mount Pangaeon, by Captain Tsaras.

Το Μάιο του 1913 το χωριό πέφτει στα χέρια των Βουλγάρων. Οι κάτοικοι του Μικρού Σουλίου αλλά και της Παλαιοκώμη, της Αμφίπολης και των Λακοβικίων, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα χωριά τους για να ξεφύγουν από τις βιαιότητες των Βουλγάρων κατακτητών της Ανατολικής Μακεδονίας. Οι κάτοικοι αυτοί κατέφυγαν στη Βουρβουρού Χαλκιδικής για να εγκατασταθούν σε ασφαλή τόπο. Εκεί όμως τους βρίσκει επιδημία χολέρας, με αποτέλεσμα πάνω από 110 άνθρωποι να πεθάνουν εκεί, ενώ οι υπόλοιποι αναγκάστηκαν να ξαναγυρίσουν πίσω στο χωριό. Οι κακουχίες όμως των Μικροσουλιωτών δεν τελειώνουν εδώ, αφού αμέσως σχεδόν με την επιστροφή τους ξεσπάει ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι Βούλγαροι στέλνουν πολλούς κατοίκους ομήρους στην Βουλγαρία, όπου και πεθαίνουν οι περισσότεροι από αυτούς. 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

In May 1913, the village fell into the hands of the Bulgarians. The residents of Mikró Soúli, as well as those from Palaiochómi, Amphipolis, and Lakovíkia, were forced to abandon their villages to escape the brutality of the Bulgarian occupiers of Eastern Macedonia. These inhabitants sought refuge in Vourvourou, Chalkidiki, to settle in a safer place. However, they were struck by a cholera epidemic, resulting in the death of over 110 people, while the others were forced to return to their village. Unfortunately, the hardships of the Mikró Soúli residents did not end there, as soon after their return, World War I broke out. The Bulgarians sent many of the villagers as prisoners to Bulgaria, where most of them died.

Ακόμη οι Βούλγαροι καταστρέφουν ολοσχερώς το χωριό και χρησιμοποιούν τα απομεινάρια των σπιτιών σαν οικοδομικά υλικά για να φτιάξουν τα οχυρωματικά τους έργα.

Η εκκλησία του χωριού, η οποία χτίστηκε το 1835, ήταν το μοναδικό κτίσμα του χωριού που έμεινε ανέπαφο. Όμως κι αυτή γκρεμίστηκε από βόμβα, που έπεσε στο χωριό κατά την διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων. 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Furthermore, the Bulgarians completely destroyed the village, using the remnants of the houses as building materials for their fortifications.The village's church, which was built in 1835, was the only structure that remained intact. However, it too was demolished by a bomb that fell during the military operations.

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, οι ξένες δυνάμεις κατοχής υποχρέωσαν τους κατοίκους του Μ. Σουλίου, αλλά και των γύρω χωριών να κατασκευάσουν το δρόμο που οδηγεί σε μια περιοχή του Παγγαίου που ονομάζεται «Κανόνι». Εκεί, με καταναγκαστική δουλειά των κατοίκων της περιοχής, κατασκευάστηκε φρούριο, προκειμένου να ελέγχουν οι ξένες δυνάμεις ολόκληρο τον Στρυμονικό κόλπο.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

During World War I, the occupying foreign forces forced the inhabitants of M. Souli and surrounding villages to construct a road leading to an area of Mount Pangaion called "Kanoni." There, using forced labor from the local residents, a fortress was built in order for the occupying forces to control the entire Strymonic Gulf.

Όσοι κάτοικοι επέζησαν από τους πολέμους και τις κακουχίες αναγκάστηκαν να ζήσουν σε ένα χωριό κατεστραμμένο και ερειπωμένο. Στεγάστηκαν λοιπόν αρχικά σε παράγκες και ασχολήθηκαν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Το κράτος έχτισε δύο μεγάλες αποθήκες για να αποθηκεύουν οι κάτοικοι τα αγροτικά τους προϊόντα. Αργότερα οι αποθήκες αυτές χρησιμοποιήθηκαν σαν δημοτικό σχολείο η μία και σαν κοινοτικό κατάστημα η άλλη. Το 1923 οι αρχές του χωριού μαζί με τον ιερέα αλλά και πολλούς κατοίκους, πήγαν στην Βουρβουρού Χαλκιδικής και αφού ξέθαψαν τους νεκρούς συγχωριανούς τους, πήραν τα κόκαλά τους και τα έφεραν πίσω στο χωριό.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Those who survived the wars and hardships were forced to live in a village that was destroyed and in ruins. Initially, they took shelter in huts and engaged in agriculture and livestock farming. The state built two large storage warehouses for the villagers to store their agricultural products. Later, one of these warehouses was converted into a public school, and the other became a community center. In 1923, the village authorities, along with the priest and many residents, went to Vourvourou in Halkidiki. There, they exhumed the remains of their deceased fellow villagers, brought their bones back to the village, and reburied them.

Το 1931 η κυβέρνηση βοήθησε οικονομικά τους κατοίκους του χωριού κι έχτισαν σπίτια για να κατοικήσουν. Στα χρόνια που ακολούθησαν, το Μικρό Σούλι, παρόλο που πάντοτε ήταν ένα κατά βάση αγροτικό χωριό ανέπτυξε σημαντική πολιτιστική δραστηριότητα. Ακουστά σ' όλη την περιοχή ήταν τα γλέντια των κατοίκων του, οι παρελάσεις καρναβαλικών αρμάτων τις Αποκριές, οι συναυλίες που έδινε η μπάντα του χωριού, αλλά και οι θεατρικές παραστάσεις που ανέβαζαν οι σύλλογοι του Μικρού Σουλίου.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

In 1931, the government financially assisted the villagers and helped them build houses to live in. In the following years, although the village remained primarily agricultural, it developed significant cultural activities. The residents' celebrations became famous throughout the area, including the parades of carnival floats during the Carnival season, the concerts held by the village band, and the theatrical performances organized by the cultural associations of MIkro Souli.

Τα τελευταία χρόνια το Μικρό Σούλι, όπως άλλωστε και όλα τα χωριά του Παγγαίου, ακολούθησε μια φθίνουσα πορεία με συνεχή μείωση του πληθυσμού του.
Το χωριό είχε αναγνωριστεί ως Κοινότητα Σεμάλτου στις 04/01/1920 και στις 30/08/1927 μετονομάστηκε στο όνομα Κοινότητα Μικρού Σουλίου. Με την εφαρμογή του σχεδίου Καποδίστριας, η κοινότητα ενσωματώθηκε στον Δήμο Ροδολίβους. Με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης ο Δήμος Ροδολίβους εντάχθηκε στον νέο δήμο Αμφίπολης και το Μικρό Σούλι είναι τοπική κοινότητα αυτού του Δήμου.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

In recent years, like all the villages of Pangaio, Mikro Souli has followed a declining trend with a continuous decrease in its population. The village was recognized as the community of Semalto on January 4, 1920, and on August 30, 1927, it was renamed the Community of Mikro Souli. With the implementation of the Kapodistrias plan, the community was incorporated into the Municipality of Rodolivos. Following the implementation of the Kallikratis program, the Municipality of Rodolivos was merged into the new municipality of Amphipolis, and Mikro Souli is now a local community within this municipality.