The Basilica Cistern of Justinian, Constantinople, Turkey (Βασιλική Κινστέρνα του Ιουστινιανού, Κωσταντινούπολη, Τουρκία).

26/10/2009

H Βασιλική Κινστέρνα ή Κιστέρνα ή Κινστέρνα του Ίλλου, γνωστή πλέον ως Γερεμπατάν Σαράι(τουρκ. Yerebatan Saray=υπόγειο παλάτι) ή Γερεμπατάν Σαρνιτζί(τουρκ. Yerebatan Sarnıcı=υπόγεια δεξαμενή) είναι η μεγαλύτερη υπόγεια δεξαμενή νερού που κατασκευάστηκε στην Κωνσταντινούπολη, διαστάσεων περίπου 141 × 66.5 μ. στην κάτοψη και χωρητικότητας 78.000 m3. Βρίσκεται στον πρώτο λόφο της πόλης, περίπου 150 μέτρα νοτιοδυτικά της Αγίας Σοφίας, στην περιοχή Σουλτάναχμέτ επί του ιστορικού κέντρου. Ονομάστηκε έτσι λόγω της θέσης της, κάτω από τη Βασιλική Στοά που βρισκόταν δυτικά του Αυγουσταίου. Η Στοά χτίστηκε πιθανώς από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο αλλά καταστράφηκε περίπου το 475. Η κινστέρνα διαμορφώθηκε ως έχει σήμερα, όταν ξαναχτίστηκε γύρω στο 542 μ. Χ. από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α', μετά την περίοδο της στάσης του Νίκα, για την ύδρευση της Κωνσταντινούπολης σε ολόκληρη τη βυζαντινή περίοδο και για να προμηθεύει νερό στο παρακείμενο Μέγα Παλάτιον, όπου είχε την έδρα του ο βυζαντινός αυτοκράτορας. Ήταν ένα από τα σημαντικότερα δημόσια έργα του Ιουστινιανού και εξαίρετο δείγμα βυζαντινής μηχανικής. Ο Έλληνας ιστορικός Προκόπιος της Καισαρείας παραδίδει μια λεπτομερή περιγραφή της κινστέρνας στο έργο του "Περί των κτισμάτων", σημειώνοντας πως φρέσκο νερό μεταφερόταν σε αυτή με τη βοήθεια αγωγού, ενώ εκεί αποθηκευόταν επίσης μια ποσότητα νερού, το οποίο συνήθως αφθονούσε σε άλλες εποχές εκτός του καλοκαιριού. Μετά την κατάκτηση της πόλης από τους Οθωμανούς, φαίνεται πως χάθηκε η γνώση για την κινστέρνα, η οποία όμως ανακαλύφθηκε αργότερα από τον Pierre Gilles (ή Petrus Gyllius, 1490 - 1555) κατά την περιήγησή του στην Κωνσταντινούπολη στα μέσα του 16ου αιώνα.

=============================================================================

The Basilica Cistern, also known as the Cistern of Philoxenos or Yerebatan Saray (Turkish for "underground palace") or Yerebatan Sarnıcı (Turkish for "underground reservoir"), is the largest underground water reservoir ever constructed in Constantinople. It measures approximately 141 × 66.5 meters in plan and has a capacity of 78,000 m³. It is located on the first hill of the city, about 150 meters southwest of Hagia Sophia, in the Sultanahmet area, within the historical center. It was named after its location beneath the Basilica Stoa, which stood to the west of the Augusteion. The Stoa was likely built by Emperor Constantine the Great but was destroyed around 475 AD. The cistern was rebuilt in its current form around 542 AD by Emperor Justinian I, following the Nika riots, to supply water to Constantinople throughout the Byzantine period and to provide water to the adjacent Great Palace, the seat of the Byzantine emperor. The cistern was one of Justinian’s most important public works and an excellent example of Byzantine engineering. The Greek historian Procopius of Caesarea provides a detailed description of the cistern in his work De Aedificiis, noting that fresh water was brought to the cistern through an aqueduct, and that a quantity of water was stored there, which was typically abundant during all seasons except summer. After the Ottoman conquest of the city, knowledge of the cistern seems to have been lost. However, it was rediscovered later by Pierre Gilles (or Petrus Gyllius, 1490–1555) during his visit to Constantinople in the mid-16th century.