15/8/2009
Στο βραχώδη λόφο της Ακρόπολης, που δεσπόζει στο κέντρο της σύγχρονης Αθήνας, βρισκόταν το σπουδαιότερο και μεγαλοπρεπέστερο ιερό της αρχαίας πόλης, αφιερωμένο, κατά κύριο λόγο, στην προστάτιδα θεά της, την Αθηνά. Με τον ιερό αυτό χώρο σχετίζονται οι σημαντικότεροι μύθοι της αρχαίας Αθήνας, οι μεγάλες θρησκευτικές εορτές, οι παλαιότερες λατρείες της πόλης αλλά και ορισμένα από τα καθοριστικά για την ιστορία της γεγονότα. Τα μνημεία της Ακρόπολης, αρμονικά συνδυασμένα με το φυσικό περιβάλλον, αποτελούν μοναδικά αριστουργήματα της αρχαίας αρχιτεκτονικής, που εκφράζουν πρωτοποριακούς συσχετισμούς ρυθμών και τάσεων της κλασικής τέχνης και επηρέασαν την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία για πολλούς αιώνες αργότερα. Η Ακρόπολη του 5ου αι. π.Χ. αποδίδει με τον τελειότερο τρόπο το μεγαλείο, τη δύναμη και τον πλούτο της Αθήνας στην εποχή της μαγαλύτερης ακμής της, το ''χρυσό αιώνα'' του Περικλή.
=============================================================================
On the rocky hill of the Acropolis, which dominates the center of modern Athens, stood the most important and magnificent sanctuary of the ancient city, primarily dedicated to its patron goddess, Athena. This sacred site is closely tied to the most significant myths of ancient Athens, the great religious festivals, the city's earlier cults, as well as some key events in its history. The monuments of the Acropolis, harmoniously integrated with the natural environment, are unique masterpieces of ancient architecture. They express pioneering combinations of classical art's rhythms and trends, influencing intellectual and artistic creation for many centuries afterward. The Acropolis of the 5th century BC perfectly reflects the grandeur, power, and wealth of Athens during its greatest flourishing, the "Golden Age" of Pericles.
Ο λόφος επιλέχθηκε ήδη από τα νεολιθικά χρόνια(4000/3500-3000 π.Χ.) ως τόπος εγκατάστασης των κατοίκων της περιοχής. Κατάλοιπα εγκατάστασης της Πρώιμης και Μέσης Εποχής του Χαλκού εντοπίσθηκαν στην περιοχή του Ερεχθείου. Κατά το 13ο αι. π.Χ., ο βράχος τειχίσθηκε και αποτέλεσε την έδρα του τοπικού ηγεμόνα. Τμήματα αυτού του τείχους, που αναφέρεται συνήθως ως ''κυκλώπειο'', σώζονται αποσπασματικά ανάμεσα στα μεταγενέστερα μνημεία και η πορεία του μπορεί να αποκατασταθεί με σχετική ακρίβεια.
==============================================================================
The hill was chosen as a settlement site by the inhabitants of the area as early as the Neolithic period (4000/3500-3000 BC). Remains from the Early and Middle Bronze Age settlement were found in the area of the Erechtheion. During the 13th century BC, the rock was fortified and became the seat of the local ruler. Fragments of this wall, often referred to as "Cyclopean," survive scattered among later monuments, and its course can be reconstructed with relative accuracy.
Τον 8ο αι. π.Χ. η Ακρόπολη απέκτησε για πρώτη φορά τον αποκλειστικά ιερό της χαρακτήρα με την καθιέρωση της λατρείας της Αθηνάς Πολιάδος. Η θεά είχε το δικό της ναό, στη βορειοανατολική πλευρά του λόφου. Στα μέσα του 6ου αι. π.Χ., την εποχή που τύραννος της Αθήνας ήταν ο Πεισίστρατος, το ιερό απέκτησε μεγάλη αίγλη. Καθιερώθηκαν τα Παναθήναια, η μεγαλύτερη γιορτή των Αθηναίων προς τιμή της θεάς και ιδρύθηκαν τα πρώτα μνημειακά κτήρια και οι ναοί για τη λατρεία της, μεταξύ των οποίων, ο λεγόμενος ''Αρχαίος ναός'' και ο Εκατόμπεδος, πρόδρομος του Παρθενώνα.
=============================================================================
In the 8th century BC, the Acropolis acquired its exclusively sacred character with the establishment of the worship of Athena Polias. The goddess had her own temple on the northeastern side of the hill. In the middle of the 6th century BC, during the time when Pisistratus was the tyrant of Athens, the sanctuary gained great prestige. The Panathenaic festival, the largest celebration of the Athenians in honor of the goddess, was established, and the first monumental buildings and temples for her worship were constructed, including the so-called "Old Temple" and the Hecatompedon, the precursor of the Parthenon.
Ερέχθειο-Erechtheion
Τότε κατασκευάσθηκε το ιερό της Βραυρωνίας Αρτέμιδος και έγινε η πρώτη προσπάθεια για τη διαμόρφωση μνημειακού προπύλου του χώρου. Οι πιστοί αφιέρωναν στο ιερό πολυάριθμα και πλούσια αναθήματα, όπως ήταν οι μαρμάρινες κόρες και οι ιππείς, τα χάλκινα και πήλινα αγαλμάτια και τα αγγεία, πολλά από τα οποία συνοδεύονταν από επιγραφές, που βεβαιώνουν τη σημασία που είχε η λατρεία της Αθηνάς κατά την αρχαϊκή περίοδο. Μετά τη νίκη εναντίον των Περσών στο Μαραθώνα, το 490 π.Χ., οι Αθηναίοι επιχείρησαν να κτίσουν ένα πολύ μεγαλύτερο ναό στη θέση του Παρθενώνα, γνωστό ως Προπαρθενώνα. Αυτός ο ναός δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, γιατί το 480 π.Χ., οι Πέρσες εισέβαλαν στην Αττική, λεηλάτησαν την Ακρόπολη και πυρπόλησαν τα μνημεία. Μετά την αποχώρηση των εχθρών, οι Αθηναίοι ενταφίασαν το γλυπτό διάκοσμο των κατεστραμμένων ναών καθώς και όσα αναθήματα είχαν διασωθεί, γεμίζοντας τις φυσικές κοιλότητες του εδάφους και διαμορφώνοντας με αυτό τον τρόπο τεχνητά άνδηρα στο χώρο του ιερού.
==============================================================================
The sanctuary of Artemis Brauronia was constructed during this period, and it marked the first attempt to create a monumental propylaeum for the site. Devotees dedicated numerous and lavish offerings to the sanctuary, such as marble statues of young women(korai), horsemen, and bronze and clay statues, as well as vases, many of which were accompanied by inscriptions that attest to the importance of the worship of Artemis during the Archaic period. After their victory against the Persians at the Battle of Marathon in 490 BC, the Athenians attempted to build a much larger temple in the place of the Parthenon, known as the "Pro-Parthenon." This temple was never completed because, in 480 BC, the Persians invaded Attica, looted the Acropolis, and set fire to the monuments. After the enemies withdrew, the Athenians buried the sculptural decoration of the destroyed temples, as well as any offerings that had survived, filling the natural cavities in the ground and creating artificial terraces in the sanctuary area.
Η Ακρόπολη οχυρώθηκε με νέο τείχος, αρχικά από το Θεμιστοκλή(στη βόρεια πλευρά) και στη συνέχεια από τον Κίμωνα(στη νότια πλευρά). Μάλιστα, στο βόρειο τμήμα του τείχους ενσωματώθηκαν αρχιτεκτονικά μέλη των κατεστραμμένων ναών, που φαίνονται μέχρι σήμερα από την αρχαία Αγορά και από τη βόρεια πλευρά της πόλης.
=============================================================================
The Acropolis was fortified with a new wall, initially by Themistocles (on the northern side) and later by Cimon (on the southern side). In fact, in the northern part of the wall, architectural members from the destroyed temples were incorporated, and these can still be seen today from the ancient Agora and from the northern side of the city.
Στα μέσα του 5ου αι. π.Χ., την εποχή που μεταφέρθηκε στην Ακρόπολη η έδρα της Αθηναϊκής Συμμαχίας και η Αθήνα ήταν το σημαντικότερο κέντρο του πνευματικού κόσμου, τέθηκε σε εφαρμογή, με πρωτοβουλία του Περικλή, ένα μεγαλεπίβολο οικοδομικό πρόγραμμα που διήρκεσε όλο το β΄ μισό του 5ου αι. π.Χ. Για την εκτέλεσή του εργάσθηκαν πολλοί άνθρωποι, Αθηναίοι και ξένοι, ελεύθεροι και δούλοι, με ημερομίσθιο μία δραχμή. Τότε οικοδομήθηκαν, με την επίβλεψη των ικανότερων καλλιτεχνών, αρχιτεκτόνων και γλυπτών, τα σημαντικότερα μνημεία που βλέπει σήμερα ο επισκέπτης: ο Παρθενώνας, τα Προπύλαια, το Ερέχθειο και ο ναός της Αθηνάς Νίκης.
=============================================================================
In the mid-5th century BC, during the time when the headquarters of the Athenian League was moved to the Acropolis and Athens was the most important center of the intellectual world, a grand architectural program was initiated by Pericles. This program lasted throughout the second half of the 5th century BC. Many people, both Athenians and foreigners, free and enslaved, worked on its execution, earning a daily wage of one drachma. Under the supervision of the most skilled artists, architects, and sculptors, the most significant monuments were constructed, which visitors can see today: the Parthenon, the Propylaea, the Erechtheion, and the Temple of Athena Nike.
Οι ναοί στη βόρεια πλευρά και στο κέντρο του βράχου στέγαζαν κυρίως τις αρχαιότερες λατρείες των Αθηναίων και τις λατρείες των Ολυμπίων θεών, ενώ η Αθηνά λατρευόταν πια με όλες τις ιδιότητές της που σχετίζονταν με την πόλη, ως Πολιάς, προστάτιδα της πόλης, ως Παρθένος, Παλλάς, Πρόμαχος, θεά του πολέμου, Εργάνη, θεά της χειρωνακτικής εργασίας, και ως Νίκη. Μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, το 404 π.Χ., και έως τον 1ο αι. π.Χ., πάνω στον ιερό βράχο της Ακρόπολης δεν οικοδομήθηκαν άλλα σημαντικά μνημεία. Το 27 π.Χ., στα ανατολικά του Παρθενώνα κτίσθηκε μικρός ναός αφιερωμένος στο Ρωμαίο αυτοκράτορα Αύγουστο και στη Ρώμη. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ κατά τη ρωμαϊκή περίοδο σε άλλα ελληνικά ιερά έγιναν σοβαρές λεηλασίες και καταστροφές, η Ακρόπολη διατήρησε την παλαιά της αίγλη και εξακολούθησε να συγκεντρώνει τα πλούσια αφιερώματα των πιστών.
=============================================================================
The temples on the northern side and in the center of the rock primarily housed the oldest worship practices of the Athenians and the worship of the Olympian gods. Athena was now worshiped in all her aspects related to the city: as Polias, the protector of the city; as Parthenos, Pallas, Promachos, the goddess of war; as Ergani, the goddess of manual labor; and as Nike. After the end of the Peloponnesian War in 404 BC, and until the 1st century BC, no significant monuments were constructed on the sacred rock of the Acropolis. In 27 BC, a small temple was built east of the Parthenon, dedicated to the Roman Emperor Augustus and to Rome. It is notable that while other Greek sanctuaries experienced significant looting and destruction during the Roman period, the Acropolis preserved its former grandeur and continued to receive the rich offerings of the faithful.
Η τελευταία επέμβαση στο χώρο έγινε μετά την επιδρομή των Ερούλων τον 3ο αι. μ.Χ., οπότε κατασκευάσθηκε οχυρωματικό τείχος με δύο πύλες στη δυτική πλευρά, από τις οποίες η μία, η δυτική, σώζεται μέχρι σήμερα και είναι γνωστή με το όνομα Beule, από το όνομα του Γάλλου αρχαιολόγου που έκανε έρευνες στο χώρο το 19ο αιώνα.
=============================================================================
The last intervention in the area occurred after the invasion of the Heruli in the 3rd century AD, when a defensive wall with two gates was constructed on the western side. One of these gates, the western one, is still preserved today and is known as the Beule Gate, named after the French archaeologist who conducted excavations at the site in the 19th century.
Στους επόμενους αιώνες τα μνημεία της Ακρόπολης υπέστησαν σοβαρές βλάβες από φυσικά αίτια ή από ανθρώπινες επεμβάσεις. Με την επικράτηση του χριστιανισμού και ιδιαίτερα από τον 6ο αι. μ.Χ., τα μνημεία μετατράπηκαν σε χριστιανικές εκκλησίες. Ο Παρθενώνας αφιερώθηκε στην Παρθένο Μαρία, που στη συνέχεια ονομάσθηκε Παναγιά η Αθηνιώτισσα, ενώ στα τέλη του 11ου αιώνα αποτέλεσε τη μητρόπολη της Αθήνας. Το Ερέχθειο είχε μετατραπεί σε ναό του Σωτήρος ή της Θεοτόκου, ο ναός της Αθηνάς Νίκης σε εκκλησάκι και τα Προπύλαια σε επισκοπική κατοικία. Ο βράχος της Ακρόπολης αποτελούσε το φρούριο της πόλης. Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας(1204-1456), τα Προπύλαια μετατράπηκαν σε ανάκτορο των Φράγκων ηγεμόνων, ενώ στην Τουρκοκρατία(1456-1833) η Ακρόπολη και πάλι έγινε το φρούριο της πόλης, όπου κατοικούσε ο Τούρκος φρούραρχος.
============================================================================
In the following centuries, the monuments of the Acropolis suffered significant damage from natural causes or human interventions. With the rise of Christianity, particularly from the 6th century AD, the monuments were converted into Christian churches. The Parthenon was dedicated to the Virgin Mary, later becoming known as Panagia Athiniotissa, and by the end of the 11th century, it became the cathedral of Athens. The Erechtheion was transformed into a church of the Savior or the Theotokos, the Temple of Athena Nike into a small chapel, and the Propylaea into the episcopal residence. The rock of the Acropolis served as the city's fortress. During the period of Frankish rule(1204-1456), the Propylaea became the palace of the Frankish rulers, and under Ottoman rule(1456-1833), the Acropolis again became the fortress of the city, where the Turkish garrison commander resided.
Ο ναός του Ολυμπίου Διός απο την Ακρόπολη -The Temple of Olympian Zeus from the Acropolis
Το 1687, κατά τη διάρκεια του Β΄ Ενετοτουρκικού πολέμου, ο λόφος πολιορκήθηκε από τον Φ. Μοροζίνι και στις 26 Σεπτεμβρίου 1687, μία βόμβα των Ενετών ανατίναξε τον Παρθενώνα που είχε μετατραπεί σε πυριτιδαποθήκη. Η επόμενη σοβαρή καταστροφή στα μνημεία σημειώθηκε μεταξύ των ετών 1801-1802, με τη διαρπαγή του γλυπτού διάκοσμου του Παρθενώνα από το λόρδο Έλγιν και την αφαίρεση γλυπτών από το ναό της Αθηνάς Νίκης και το Ερέχθειο. Η Ακρόπολη πέρασε οριστικά στην κυριαρχία των Ελλήνων το 1822 και πρώτος φρούραρχός της ορίσθηκε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος.
============================================================================
In 1687, during the Second Venetian-Ottoman War, the hill was besieged by Francesco Morosini, and on September 26, 1687, a Venetian bomb exploded the Parthenon, which had been turned into a gunpowder magazine. The next major destruction of the monuments occurred between 1801-1802, with the looting of the Parthenon’s sculptural decoration by Lord Elgin and the removal of sculptures from the Temple of Athena Nike and the Erechtheion. The Acropolis was permanently brought under Greek control in 1822, and its first commanding officer was Odysseas Androutsos.
Το Θησείο από την Ακρόπολη - The Theseion from the Acropolis
Μετά την απελευθέρωση, τα μνημεία της Ακρόπολης τέθηκαν υπό τη μέριμνα του νέου ελληνικού κράτους. Οι πρώτες ανασκαφές στο βράχο έγιναν ανάμεσα στα έτη 1835 και 1837. Η μεγάλη συστηματική ανασκαφή της Ακρόπολης διεξήχθη το διάστημα 1885-1890 από τον Παναγιώτη Καββαδία, ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα έγιναν οι πρώτες εκτεταμένες αναστηλωτικές εργασίες από τον Ν. Μπαλάνο.
============================================================================
After the liberation, the monuments of the Acropolis were placed under the care of the new Greek state. The first excavations on the rock took place between 1835 and 1837. The major systematic excavation of the Acropolis was carried out between 1885 and 1890 by Panagiotis Kavvadias, while at the beginning of the 20th century, the first extensive restoration works were conducted by N. Malanos.
Η Ακρόπολη απο το αρχαιολογικό μουσείο - The Acropolis from the Archaeological Museum.
Στα θεμέλια .......του αρχαιολογικού μουσείου Ακρόπολης
-==========================================================================
Το 1975 συστάθηκε η Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως που έχει ως στόχο τη μελέτη και τη διεξαγωγή μεγάλης κλίμακας στερεωτικών και αναστηλωτικών έργων, που συνεχίζονται μέχρι σήμερα σε συνεργασία με την Υπηρεσία Αναστήλωσης Μνημείων Ακροπόλεως και την Α΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού.
============================================================================
In 1975, the Acropolis Monuments Conservation Committee was established with the aim of studying and conducting large-scale stabilizing and restoration works, which continue to this day in collaboration with the Acropolis Restoration Service and the First Directorate of Prehistoric and Classical Antiquities of the Ministry of Culture.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου